Tις αρχές της δεκαετίας του ’90 μια βρετανική εταιρία παρουσίασε ένα σχέδιο-σύλληψη για ένα αποβατικό σκάφος που θα είχε ιδιότητες «καταδυόμενου».
Η ιστορία ξεκινά την επαύριο του επιτυχημένου πολέμου των Φώκλαντς που άφησε το βρετανικό κοινό με μια αίσθηση βαθιάς πατριωτικής ανάτασης και εμπιστοσύνης στις ένοπλες δυνάμεις του. Αυτοί όμως που ήξεραν καλύτερα, είχαν ήδη επισημάνει τις πολλές αδυναμίες και προβλήματα που αντιμετώπισαν οι Βρετανοί στην εκστρατεία των Φώκλαντς και τους κινδύνους που διέτρεξαν οι βρετανικές δυνάμεις. Μία από αυτές ήταν η φάση της απόβασης στον κόλπο του San Carlos και ο φόβος να δεχθούν τα αποβατικά τους μεγάλες απώλειες από αργεντινά πυρά.
Αναγνωρίζοντας πως η τύχη μπορεί να ευνοεί τους τολμηρούς αλλά όχι πάνω από μία φορές, η εταιρία Seaforth International Defence Contractors (Seaforth Group) αγόρασε το 1987 τα δύο παλιά ντιζελοκίνητα υποβρύχια του Βασιλικού Ναυτικού HMS Walrus και HMS Oberon (κλάσης Porpoise) που επρόκειτο να δοθούν στην Αίγυπτο και τα μελέτησε εξονυχιστικά. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με την σκωτική εταιρία Fluid Energy Ltd για την οποία σχεδίασε και ναυπήγησε τουριστικά υποβρύχια, που κινούνταν με μικρή ταχύτητα κοντά στον πυθμένα παρέχοντας θέα από πολλά φινιστρίνια.
Το 1990 η εταιρία έθεσε σε κίνηση ένα ιδιωτικό πρόγραμμα για ταχέα αποβατικά σκάφη που θα εξορμούσαν από μητρικά πλοία-δεξαμενές και θα κάλυπταν την απόσταση ως την ακτή κινούμενα αθέατα λίγα μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Στη συνέχεια θα αναδύονταν λίγο πριν την ακτή και θα αποβίβαζαν τους πεζοναύτες μέσω μιας μικρής επιπλέουσας ράμπας. Το πρόγραμμα S60 Submersible Landing Craft (καταδυόμενο αποβατικό σκάφος) θα είχε πολλές ομοιότητες με τα τουριστικά υποβρύχια. Το κύριο σκάφος μετέφερε θέσεις 60 καθήμενων πεζοναυτών που είχαν πρόσβαση σε μια θυρίδα οροφής για την έξοδό τους ενώ το διμελές πλήρωμα είχε πρόσβαση σε δύο θαλάμους διακυβέρνησης (έναν εμπρός κι έναν πίσω-προϊδεάζοντας πως το σκάφος μπορούσε να κινείται με διπλά χειριστήρια και προωθητές για την διαδρομή από το μητρικό πλοίο στην ακτή και πίσω αποφεύγοντας την μανούβρα που κάνουν τα αποβατικά κατά την αποχώρηση από την ακτή) ενώ ένας μικρός πύργος λίγα εκατοστά από το κατάστρωμα παρείχε θέα κατά την απόβαση.
Δεν γνωρίζουμε ποια θα ήταν η τύχη του συγκεκριμένου προγράμματος ή αν το Βρετανικό Βασιλικό Ναυτικό έδειξε κάποιο ενδιαφέρον για το σχέδιο. Η κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και η διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας έστειλαν πολλά πραγματικά και υποθετικά εξοπλιστικά σχέδια στην σκόνη των αρχειοθηκών των στρατιωτικών υπηρεσιών. Δεν παύει, φυσικά, το σχέδιο S-60 SLC να αποτελεί ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον δείγμα επαναστατικής σύλληψης και δημιουργικής σκέψης για την επίλυση προβλημάτων στο πεδίο της μάχης.
S60 Specifications
Μήκος: 18 m
Πλάτος: 4 m
Βύθισμα: ~3 m
Ύψος: 3.8 m
Βάρος: 94 tons
Ταχύτητα: 4 kt σε κατάδυση
Επιχειρησιακό βάθος: 100 m
Πλήρωμα: 2 + 60 (ή φορτίο 9 τόνων)
Οπλισμός: Ουδείς
Αυτονομία: 96 ώρες
