Του Μανώλη Κείου
Κι ενώ στη χώρα μας αλλά και σε άλλες Ορθόδοξες χώρες οι υπερασπιστές της Ορθόδοξης πίστης δαιμονοποιούνται, δέχονται λάσπη, περιθωριοποιούνται και αποδεσμεύονται από τα καθήκοντά τους από τους υποστηρικτές του οικουμενιστικού πνεύματος, παρόμοια προβλήματα τηρουμένων των αναλογιών αντιμετωπίζει και το Βατικανό με έναν πυρήνα αντιδρώντων στα ανοίγματα του Πάπα Φραγκίσκου.
Ένας από τους πιο ισχυρούς επικριτές του Πάπα, ο Καρδινάλιος Ρέιμοντ Μπέρκε, από το Σαιντ Λούις του Μισσούρι,τον κατηγόρησε για «αύξηση της σύγχυσης» στην Ρ/Καθολική Εκκλησία μετά την άρνηση της ύπαρξης της κόλασης από τον ποντίφικα.
Μιλώντας στο ιταλικό ρ/καθολικό πρακτορείο ειδήσεων La Nuova Bussola Quotidiana σε μια συνέντευξη που μεταφράστηκε για το Lifesite News, ο Burke χαρακτήρισε την απάντηση του Βατικανού στην οργή μετά το άρθρο του άθεου δημοσιογράφου Eugenio Scalfari «εξαιρετικά ανεπαρκή». Είπε συγκεκριμένα ότι ο Πάπας κατέθεσε λανθασμένη άποψη.
Ο Καρδινάλιος Ρέιμοντ Μπέρκε είναι ένας από τους πιο φανατικούς υπερασπιστές της παραδοσιακής διδασκαλίας της Ρ/Καθολικής Εκκλησίας που απαγορεύει το γάμο μετά το διαζύγιο.
Σε μια ευρεία συνέντευξή του, ο Burke ισχυρίστηκε ότι «η σύγχυση και ο διαχωρισμός στην Εκκλησία στα πιο θεμελιώδη και σημαντικά ζητήματα – όπως ο γάμος και η οικογένεια, τα Μυστήρια και η σωστή διάθεση για την υποδοχή τους, οι εγγενώς κακές πράξεις, η αιώνια ζωή και τα τελευταία ζητήματα- καθίστανται όλο και πιο διαδεδομένες» και συμπλήρωσε ότι ο Φραγκίσκος «αρνείται να διευκρινίσει τα πράγματα» και «αυξάνει τη σύγχυση».
Στη συνέντευξη του τόνισε σχολιάζοντας την στάση του Πάπα για τον άρθρο του άθεου δημοσιογράφου: «Αντί να ξεκαθαρίσει με σαφήνεια την αλήθεια για την αθανασία της ανθρώπινης ψυχής και της κόλασης, η άρνηση αναφέρει μόνο ότι μερικές από τις λέξεις που αναφέρονται δεν είναι παπικές. Δεν λέει ότι τις λανθασμένες και μάλιστα αιρετικές ιδέες που εκφράζονται με αυτά τα λόγια δεν τις συμμερίζεται ο Πάπας και ότι ο Πάπας αποποιείται αυτές τις ιδέες ως αντίθετες στην καθολική πίστη. Αυτό το παιχνίδι με την πίστη και το δόγμα, στο ανώτατο επίπεδο της Εκκλησίας, δικαιολογημένα δημιουργεί στους πάστορες και στους πιστούς σκάνδαλο ».
Ο Burke κατήγγειλε τη «σιωπή τόσων επισκόπων και καρδιναλίων» σχετικά με την κατεύθυνση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και προειδοποίησε ότι εκείνοι που είχαν ενταχθεί από τις φιλελεύθερες Προτεσταντικές κοινωνίες «έπασχαν έντονα σε αυτή την κατάσταση και πολλοί πλέον αντιλαμβάνονται ότι η Καθολική Εκκλησία κατεβαίνει στον ίδιο δρόμο της εγκατάλειψης της πίστης».
Ο Burke δήλωσε ότι το Συμβούλιο των Καρδιναλίωνν θα έπρεπε να ήταν εκεί για να λειτουργήσει ως έλεγχος ενάντια στο «παπικό λάθος». Η δύναμη του Πάπα, είπε, «δεν ανήκει στο πρόσωπό του αλλά στην αποστολή του ως διάδοχο του Αγίου Πέτρου». Είπε ακόμη ότι υπάρχει μια «επικίνδυνη και ακόμη και επιβλαβής σύγχυση μεταξύ του ατόμου του Πάπα και της αποστολής του» και ότι «κάθε πράξη ενός Πάπα που υπονομεύει τη σωτηριωτική αποστολή του Χριστού στην Εκκλησία, είτε πρόκειται για αιρετική πράξη είτε για αμαρτωλή πράξη από μόνη της, είναι απλώς άκυρη από την άποψη της αποστολής του διαδόχου του Πέτρου »
Ο Burke, κατά καιρούς έχει υπάρξει εξαιρετικά επικριτικός και απέναντι στο Ισλάμ και σε αυτό που βλέπει ως συστέγαση των δυτικών κοινωνιών μαζί του λέγοντας : «Το Ισλάμ είναι μια θρησκεία που, σύμφωνα με τη δική της ερμηνεία, πρέπει επίσης να γίνει το κράτος. Το Κοράνι, και οι αυθεντικές ερμηνείες που δόθηκαν από διάφορους εμπειρογνώμονες στον Κορανικό νόμο, προορίζονται να κυβερνήσουν τον κόσμο ».
