Ο Ιρακινός Αρχιεπίσκοπος Bashar Warda της Ρ/Καθολικής Εκκλησίας των Χαλδαίων,έκανε την ακόλουθη παρατήρηση κατά τη διάρκεια μιας πρόσφατης ομιλίας του: "Έχοντας αντιμετωπίσει για 1.400 χρόνια τη γενοκτονία σε αργή κίνηση που ξεκίνησε πολύ πριν από τη σημερινή γενοκτονία του ISIS, ο χρόνος για τη δικαιολογία αυτής της απάνθρωπης συμπεριφοράς και των αιτιών της έχει περάσει πολύ».
Ότι οι μουσουλμάνοι έχουν καθαρίσει τους μη μουσουλμανικούς λαούς με το σπαθί από τον έβδομο αιώνα μέχρι σήμερα είναι φυσικά καλά τεκμηριωμένο. Αλλά ποια είναι η πιο λεπτή "γενοκτονία σε αργή κίνηση"; Πώς λειτουργεί ; Η απάντηση συνδέεται με μια άλλη ερώτηση: Γιατί τόσοι πολλοί μη μουσουλμάνοι έγιναν μουσουλμάνοι;
Πολλοί σύγχρονοι μουσουλμάνοι και δυτικοί ισχυρίζονται ότι οι πρόγονοι των σημερινών 1,5 δισεκατομμυρίων μουσουλμάνων μεταστράφηκαν στο Ισλάμ λόγω της εγγενούς τους έκκλησης. ότι ο σύγχρονος εξαναγκασμός και οι διώξεις που διαπράττονται από το Ισλαμικό Κράτος και άλλους είναι μια εκτροπή.
Αντίθετα, πολλά μουσουλμανικά και μη μουσουλμανικά ιστορικά αρχεία καθιστούν σαφές ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αγκάλιασαν το Ισλάμ, όχι από ειλικρινή πίστη, αλλά για μια πληθώρα λόγων, προκειμένου να απολαύσουν τα οφέλη της ύπαρξης στη «νικήτρια ομάδα» και προκειμένου να αποφύγουν τις...κακοτοπιές της ύπαρξης στην "χαμένη ομάδα".
Επειδή καλά τεκμηριωμένα γεγονότα έχουν μικρή επιρροή στη σύγχρονη αίσθηση της πραγματικότητας της σύγχρονης Δύσης, ευτυχώς η άσκηση της κοινής λογικής επικυρώνει τα ιστορικά δεδομένα: ο Ισλαμικός κόσμος είναι χτισμένος στην κορυφή, όχι τόσο αναφορικά με τη φυσική γενοκτονία των άπιστων, αλλά την πνευματική και πολιτισμική γενοκτονία , την ταυτότητά τους. Αυτή η μέθοδος ¨με ένα σμπάρο δυο τρυγώνια” ήταν πάντα πιο συμφέρουσα για το Ισλάμ.
Ένα παράδειγμα: Η Αλεξάνδρεια ήταν το πιο σημαντικό εκκλησιαστικό κέντρο της αρχαίας χριστιανικής μάθησης μαζί με τη Ρώμη και την Αντιόχεια. Γράφοντας περίπου δυόμισι αιώνες πριν από τις αραβικές εισβολές ο Ευρωπαίος John Cassian, παρατήρησε ότι «ο ταξιδιώτης από την Αλεξάνδρεια θα είχε στα αυτιά του κατά μήκος ολόκληρου του ταξιδιού , τους ήχους των προσευχών και των ύμνων των μοναχών, διάσπαρτων στην έρημο, από τα μοναστήρια και τις σπηλιές, από τους μοναχούς και τους ερημίτες»
Τι οδήγησε ένα τόσο αρχαίο και ισχυρά χριστιανικό έθνος να γίνει ισλαμικό; Πιο συγκεκριμένα, τι οδήγησε τους προγόνους των σημερινών Αιγυπτίων μουσουλμάνων- οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν Κόπτες Χριστιανοί – να αλλάξουν την ταυτότητά τους και να γίνουν μουσουλμάνοι;
Πριν απαντήσουμε σε αυτές τις ερωτήσεις πρέπει να ληφθεί υπόψη ένας άλλος παράγοντας. Από την εποχή που το Ισλάμ κατέκτησε την Αίγυπτο (και μεγάλο μέρος του τότε γνωστού χριστιανικού κόσμου) τον 7ο αιώνα και πολύ πριν την εποχή της προχρονολόγησης, η θρησκεία δεν ήταν κάτι που δύναται να τηρηθεί ή να αλλάξει τυχαία, όπως συμβαίνει σήμερα στη Δύση. Οι άνθρωποι τότε ήταν ειλικρινείς πιστοί.
Παρά τις πολλές κινηματογραφικές ταινίες που προβάλλουν ένα είδος κυκλικής νεωτερικότητας στους μεσαιωνικούς χριστιανούς, για τους μεσαιωνικούς ανθρώπους, η θρησκεία δεν ήταν κάτι που έκανε κανείς μόνο στην εκκλησία . Ήταν η επιστήμη, η φιλοσοφία τους, η πολιτική τους, η ταυτότητά τους και η ελπίδα τους για σωτηρία. Δεν ήταν προσωπική προτίμηση, αλλά διαρκής και καθολική αλήθεια.
Με άλλα λόγια, ακόμη και αν το Ισλάμ προσέφερε έμπνευση, η ιδέα ότι οι προ-σύγχρονοι Χριστιανοί ήταν «ελεύθεροι» να επιλέξουν να μεταστραφούν, ελεύθεροι από ενοχές, απαλλαγμένοι από τον φόβο για την κόλαση, απαλλαγμένοι από οποιοδήποτε υπαρξιακό τραύμα που έρχεται με την αποστασία είναι αναχρονιστική και αβέβαιη . Και πάλι, εκείνοι που αλλάζουν θρησκείες όσο συχνά αλλάζουν παπούτσια μπορεί να έχουν μεγάλη δυσκολία να εκτιμήσουν πλήρως αυτή την ιδέα. Αλλά είναι αλήθεια παρ 'όλα αυτά.
Αν οι Ευρωπαίοι ήταν αφιερωμένοι στον Χριστιανισμό στη μεσαιωνική εποχή, φυσικά το ίδιο ήταν και οι Κόπτες της Αιγύπτου, που έγιναν Χριστιναοί αιώνες νωρίτερα. Τι, λοιπόν, τους έκανε να μεταστραφούν μαζικά στο Ισλάμ ;
Είναι αλήθεια ότι οι χριστιανοί "ήταν ελεύθεροι να ασκήσουν την πίστη τους στη λατρεία και να διοικούνται από τους θρησκευτικούς ηγέτες και τους νόμους τους σε τομείς όπως ο γάμος, το διαζύγιο και η κληρονομιά", λέει ο καθηγητής John Esposito του Πανεπιστημίου της Georgetown. Σε αντάλλαγμα, έπρεπε να απονέμουν φόρο τιμής, έναν φόρο δημοσκόπησης (jizya) που τους έδινε το δικαίωμ να προστατεύτουν από την εξωτερική επιθετικότητα των μουσουλμάνων και τους απάλλασε από τη στρατιωτική θητεία »
Στην πραγματικότητα, η κοινή λογική υποδηλώνει ότι τίποτα λιγότερο από εξαιρετικά σοβαρές περιστάσεις και κακουχίες-διώξεις οδήγησαν τους Κόπτες και τους άλλους Χριστιανούς να μεταστραφούν στο Ισλάμ.
Όπως αναφέρθηκε, για τον ιστορικό που διαβάζει τις πρωταρχικές πηγές - σε αντίθεση με τα mainstream μυθιστορήματα που πωλούνται ως "ιστορία" από συγγραφείς όπως η Karen Armstrong και άλλοι - η παραπάνω άσκηση με την κοινή λογική είναι περιττή.
Για τις αρχικές πηγές καθίσταται σαφές ότι, ενώ οι Κόπτες της Αιγύπτου συναινούν στο καθεστώς του dhimmi - συνεχώς πληρώνουν μεγάλα ποσά χρημάτων -παραμενουν τα περιστατικά ακραίων διωγμών κατά των Χριστιανών, τα οποία εκδηλώνονται τακτικά. Έτσι όλο και περισσότεροι χριστιανοί μεταστράφηκαν στο Ισλάμ για να βρουν ανακούφιση.
Ένα παράδειγμα αναφέρεται από τον μουσουλμάνο ιστορικό Τάκι αλ Νταν αλ Μακρίζι (1442), και σύμφωνα με αυτό οι μουσουλμάνοι καίνε εκκλησίες, σφάζουν χριστιανούς και υποδουλώνουν τις γυναίκες και τα παιδιά τους. Η μοναδική διαφυγή - όπως συμβαίνει όλο και περισσότερο σήμερα - ήταν για τους Χριστιανούς να μεταστραφούν στο Ισλάμ.
Αφού καταγράφηκε μια ιδιαίτερα έντονη περίοδος διωγμών, όπου αμέτρητοι Χριστιανοί σφαγιάστηκαν, υποδουλώθηκαν και βιάστηκαν και όπου περίπου 30.000 εκκλησίες στην Αίγυπτο και τη Συρία καταστράφηκαν - ένας εκπληκτικός αριθμός που δείχνει περαιτέρω πόσοι χριστιανική ήταν η Εγγύς Ανατολή πριν από το Ισλάμ - ο μουσουλμάνος ιστορικός καθιστά σαφές γιατί οι Χριστιανοί μετέστράφησαν: «Κάτω από αυτές τις συνθήκες, πολλοί Χριστιανοί έγιναν μουσουλμάνοι» αναφέρει.
Έτσι, ενώ πολλοί χριστιανοί “καθαρίστηκαν” φυσικά, πολλοί περισσότεροι “καθαρίστηκαν” πνευματικά / πολιτισμικά για να γίνουν μουσουλμάνοι. Σύμφωνα με διεθνώς αναγνωρισμένους ορισμούς, και οι δύο είναι μορφές γενοκτονίας.
Η "δολοφονία" και η πρόκληση «σοβαρής σωματικής ή ψυχικής βλάβης» σε μέλη οποιασδήποτε ομάδας ανθρώπων - στην προκειμένη περίπτωση «άπιστοι» ή μη μουσουλμάνοι - είναι οι δύο πρώτοι από τους πέντε νόμιμους ορισμούς της γενοκτονίας.
Ο τρίτος ορισμός ενσαρκώνει τη "γενοκτονία αργής κίνησης": "Το Ισλάμ κατά τη διάρκεια των αιώνων. επέβαλε αρνητικές «συνθήκες ζωής» για να παρακινήσει τους αδαείς να εγκαταλείψουν την παλιά τους ταυτότητα και κληρονομιά, προκειμένου να αποκομίσουν τα οφέλη της ένταξης στο Ισλάμ . Πράγματι, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι οι «συνθήκες ζωής» ήταν τόσο απαράδεκτες που ήταν και είναι γνωστές ως «συνθήκες του Omar».
Έτσι, αν και οι περίοδοι μαζικής δίωξης ήταν τυχαίες, το παγιωμένο σύστημα dhimmi, που χτίστηκε στην λογική των «συνθηκών του Omar», ήταν πάντα εκεί, πάντα "εμπνέοντας" όλο και περισσότερο φτωχό μη μουσουλμανικό κόσμο να μεταστραφεί στο Ισλάμ κατά τη διάρκεια των αιώνων. Η Αίγυπτος, η οποία ήταν περίπου 95% χριστιανική στον 7ο αιώνα, είναι σήμερα μόνο περίπου 10%.
Εξετάστε τα λόγια του Alfred Butler, ενός ιστορικού του 19ου αιώνα, που γράφει για την Αραβική κατάκτηση της Αιγύπτου, και τονίζει το "φαύλο σύστημα της δωροδοκίας των Χριστιανών στην μεταστροφή":
Αν και η θρησκευτική ελευθερία θεωρητικά ήταν εξασφαλισμένη για τους Κοπτές υπό συνθηκολόγηση, σύντομα αποδείχθηκε ότι ήταν σκιώδης και απατηλή. Γιατι μια θρησκευτική ελευθερία που αναγνωρίστηκε με την κοινωνική δουλεία και με την οικονομική δουλεία δεν θα μπορούσε να έχει ουσία ούτε ζωτικότητα. Καθώς το Ισλάμ εξαπλώθηκε, η κοινωνική πίεση στους κόπτες μεγάλωσε, ενώ η οικονομική πίεση τουλάχιστον φάνηκε πιο δύσκολη να καταπολεμηθεί,
καθώς ο αριθμός των χριστιανών ή των Εβραίων που ήταν υπεύθυνοι για το δημοτικό φόρο [jizya] μειώθηκε χρόνο με το χρόνο και η απομόνωσή τους έγινε πιο εμφανής. . . .
Τα βάρη των χριστιανών αυξήθηκαν περισσότερο ανάλογα με την μείωση του αριθμού τους [δηλαδή, όσο περισσότεροι χριστιανοί μεταστράφηκαν στο Ισλάμ, τόσο περισσότερο τα βάρη των υπόλοιπων αυξήθηκαν].
Παρόλο που η παραπάνω έκθεση αφορά την Αίγυπτο, το ίδιο παράδειγμα «γενοκτονίας αργής κίνησης» ισχύει και για τα υπόλοιπα χριστιανικά και μη μουσουλμανικά εδάφη γενικά. Σήμερα ολόκληρη η Βόρεια Αφρική και η Τουρκία είναι περίπου 97% μουσουλμάνοι - παρόλο που μαζί με την Αίγυπτο και οι δύο περιοχές σχημάτισαν κάποτε την καρδιά του χριστιανικού κόσμου.
Προχωρώντας στη σύγχρονη εποχή, σκεφτείτε τα πρόσφατα λόγια του συγγραφέα, δημοσιογράφου και Πακιστανού πολιτικού, Farahnaz Ispahani:
“Πριν από την κατάτμηση της Ινδίας και του Πακιστάν, είχαμε μια πολύ υγιή ισορροπία θρησκειών εκτός από το Ισλάμ. Οι Ινδουιστές, οι Σιχ, οι Χριστιανοί, οι Ζωροαστρες. Το Πακιστάν οδηγήθηκε από το 23% [μη μουσουλμάνοι], το οποίο είναι σχεδόν το ένα τέταρτο του πληθυσμού του, στο 3% σήμερα. Το αποκαλώ γενοκτονία επειδή είναι το πιο επικίνδυνο είδος που σβήνει τις θρησκευτικές κοινότητες ... Δεν συμβαίνει σε μια μέρα. Δεν συμβαίνει σε λίγους μήνες .” αναφέρει.
Εν ολίγοις, δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι "ο ισλαμικός κόσμος" θα ήταν ένα κλάσμα του μεγέθους του - ίσως να μην υπήρχε και καθόλου - αν δεν είχαν συμβεί όλα τα παραπάνω που συνιστούν μεταξύ άλλων και την “γενοκτονία σε αργή κίνηση”....
