Η κυβέρνηση, ανεξάρτητου του τι λέει, είναι εγκλωβισμένη στο Σκοπιανό. Από τη μία η κοινωνία που έχει ξεσηκωθεί ενάντια στο ξεπούλημα του ονόματος «Μακεδονία» και από τις άλλοι οι ξένοι που θέλουν να λυθεί το θέμα. Ο Αλέξης Τσίπρας λέγεται πώς έχει δώσει στις ΗΠΑ διαβεβαιώσεις πώς θα «τελειώσει» το ζήτημα με ανταλλάγματα στα θέματα της οικονομίας. Η ιστορία βεβαίως θυμίζει το δημοψήφισμα του 2015.
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Στο Μέγαρο Μαξίμου πίστεψαν πώς όπως πέρασαν «αέρα» τα μνημόνια έτσι θα περάσουν και το «Μακεδονία». Υπολόγισαν ωστόσο χωρίς τον... ξενοδόχο. Ο ελληνικός λαός αηδιασμένος από τις πολιτικές των μνημονίων του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ αργότερα και του ΣΥΡΙΖΑ τώρα κουράστηκε να αντιδρά για τα θέματα της λιτότητας και της οικονομίας.
Βρήκε άλλον τρόπο αντίδρασης άσχετα αν αυτός είναι αποτελεσματικός. Να μην πληρώνει. Η κυβέρνηση σήμερα ωστόσο το ότι ο κόσμος δεν κατέβαινε στους δρόμους για να διαδηλώσει το θεώρησε πώς της δίνει «άφεση αμαρτιών» γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ευθύνεται για την κρίση που προκλήθηκε. Έλα όμως που κατάφερε ο κ. Τσίπρας και η παρέα του από υπερβολική σιγουριά να «ξυπνήσουν» το θηρίο.
Χτύπησαν την ευαίσθητη εθνική συνείδηση και τον πατριωτισμό του Έλληνα και τώρα στην κυβέρνηση ζουν ότι έζησε το 2011 ο Γιώργος Παπανδρέου και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που πρώτη εφάρμοσε τα μνημόνια. Τότε που είχαν κατέβει 1,5 εκατομμύριο κόσμος στο Σύνταγμα και έριξαν την κυβέρνηση (ήρθε βεβαίως η κυβέρνηση Παπαδήμου για να ολοκληρώσει το καταστροφικό της έργο).
Έτσι και χθες λοιπόν κατέβηκε στο Σύνταγμα 1-1,5 εκατομμύριο κόσμος για να διαδηλώσει πώς η Μακεδονία ήταν, είναι και θα είναι μία και Ελληνική. Οι εικόνες που μεταδίδονταν προκάλεσαν πανικό στην κυβέρνηση. Αμέσως στήθηκε το άθλιο σχέδιο της υπονόμευσης και της παραπληροφόρησης του συλλαλητηρίου, των κεντρικών ομιλητών και γενικά οποιουδήποτε είχε σχέση με την επιτυχία της μεγαλειώδους συγκέντρωσης.
Επιστράτευσαν μάλιστα και την Αστυνομία για να ανακοινώσει πώς στο κέντρο της Αθήνας διαδήλωναν μόλις 140.000 Έλληνες. Άραγε η ΕΛ.ΑΣ. τι λόγο είχε να εμπλακεί σε ένα πολιτικό παιχνίδι; Γιατί δεν κρατήθηκε μακριά όταν οι ίδιοι οι ΣΥΡΙΖΑίοι είναι αυτή που την κατηγορούν συχνά πυκνά για «αθλιότητες»; Θα μπορούσε κανείς να πει πώς ήταν πολιτική εντολή εν' όψει κρίσεων. Το Σώμα ωστόσο εκτέθηκε ανεπανόρθωτα.
Δεν είναι όμως μόνο η ΕΛ.ΑΣ. που υπέπεσε στο σφάλμα αυτό, αλλά η ίδια η κυβέρνηση, που έβγαλε ανακοίνωση για να πεις πώς διαψεύστηκαν οι προσδοκίες και η μεγάλη συγκέντρωση αποδείχθηκε «ευσεβής πόθος», όπως και το υπουργείο Εξωτερικών που τελευταία τα έχει βάλει με την Εκκλησία ανακοίνωσε πώς οι περισσότεροι Έλληνες έμειναν στα σπίτια τους, λαμβάνοντας το γεγονός ως ψήφο εμπιστοσύνης για τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων ξεπουλήματος της «Μακεδονίας».
Όλοι μπορούμε να αντιληφθούμε γιατί στην κυβέρνηση ακολουθούν αυτή την γραμμή. Ωστόσο θα πρέπει να καταλάβουν στο Μέγαρο Μαξίμου πώς η τακτική του διχασμού της κοινωνίας και της προσβολής της ιστορίας του έθνους μπορεί να τους γυρίσει μπούμερανγκ. Ήδη, έχει τρωθεί σημαντικά η αξιοπιστία της κυβέρνησης. Είναι λίγο πριν την χάσει εντελώς.
Ο κίνδυνος την πτώσης της κυβέρνησης χτυπάει την πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου. Κατ' αρχήν η δημόσια αναφορά του Πάνου Καμμένου πώς κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει το μήνυμα του συλλαλητηρίου, που «είναι η ψυχή των Ελλήνων», ήταν φανερό πώς στόχευσε στο Μέγαρο Μαξίμου. Μπορεί να θεωρούν στο επιτελείο του κ. Τσίπρα πώς οι ΑΝΕΛ δεν θα ρίξουν την κυβέρνηση, αλλά κανείς δεν μπορεί να το εγγυηθεί όταν ο λαός ολόκληρος βρίσκεται στους δρόμους για το Σκοπιανό.
Ούτε επίσης κανείς μπορεί στην κυβέρνηση να είναι βέβαιος πώς η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι αρραγής. Και εκεί υπάρχουν υποψίες ότι ίσως υπάρξουν απώλειες. Για παράδειγμα ο Γ. Μιεχελογιαννάκης εμφανίζεται όχι και τόσο σίγουρος πως θα ψηφίσει τον όρο «Μακεδονία». Και υπάρχουν και άλλοι.
Άλλωστε ο ξεσηκωμός των Ελλήνων έκανε και τα άλλα κόμματα να αλλάξουν στάση και εκεί που μιλούσαν για σύνθετη ονομασία, υπονοώντας όνομα με τον όρο «Μακεδονία» άρχισαν να μαζεύονται. Η μεγαλύτερη κυβίστηση έγινε από τη ΝΔ, αλλά και το ΠΑΣΟΚ, ακόμη και το Ποτάμι.
Τα δύο τελευταία κόμματα ήταν και παραμένουν αυτά τα οποία πλαγιοκοπεί ο ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να συνεργαστεί μαζί τους σε περίπτωση που η συγκατοίκηση με τους ΑΝΕΛ παύσει να είναι εφικτή. Η τακτική της κυβέρνησης ωστόσο και η πίεση από την ελληνική κοινωνία για το Σκοπιανό απομακρύνει ακόμη περισσότερο το σενάριο αυτό. Ποιος θα πάει να συνεργαστεί με ένα κόμμα που θεωρείται στη συνείδηση του κόσμου «εθνικός προδότης» ή «εθνικός μειοδότης»;
Μάλλον κανείς. Αν συνεχίζει λοιπόν στην ίδια γραμμή η κυβέρνηση υπό τον ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να πέσει χωρίς να το καταλάβει. Τις κυβερνήσεις τις ανεβάζουν και τις κατεβάζουν οι λαοί. Μην πιστεύει ο κ. Τσίπρας πως επειδή τα βρήκε με τους Γερμανούς θα έχει και ασυλία. Η υπεροψία και η αδιαφορία έναντι του λαού μπορούν να επιφέρουν την απώλεια δεδηλωμένης.
