Βρετανοί ερευνητές σε πανεπιστήμιο του New Castle, έχουν επιβεβαιώσει ότι είναι πολύ πιο εύκολο να χειριστεί κανείς τα υγρά αντικείμενα όταν τα δάχτυλά του είναι «τσαλακωμένα», παρά όταν αυτά είναι λεία και στεγνά.
Ανέφεραν επίσης πως η αντίδραση αυτή του οργανισμού μας, αναπτύχθηκε κατά τη διάρκεια της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους, όταν παρουσιάστηκε η ανάγκη για εύρεση τροφής στα υγρά περιβάλλοντα.
Τα πειράματά τους έχουν ήδη δημοσιευτεί στο περιοδικό Royal Society Biology. Κατά τη διάρκεια αυτών, βύθισαν μέσα σε έναν κουβά με νερό κομμάτια από μάρμαρο. Στη συνέχεια ζήτησαν από κάποιους εθελοντές να προσπαθήσουν να τα βγάλουν έξω από το νερό με το ένα χέρι. Παρατήρησαν λοιπόν, πως εθελοντές, οι οποίοι είχαν «τσαλακωμένα» δάχτυλα ολοκλήρωναν συνήθως τη δουλειά πιο γρήγορα από τους εθελοντές που είχαν δάχτυλα στεγνά λεία.
Ο Δρ Tom Smulders, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας δήλωσε στο BBC, ότι «αν το ζάρωμα των δαχτύλων κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες ήταν απλά και μόνο η αντίδραση του πρηξίματος των δαχτύλων λόγω της θερμοκρασίας του νερού, δε θα έπρεπε να έχει καμία άλλη λειτουργία. Το πείραμα όμως δεν έδειξε κάτι τέτοιο, για αυτό και μάλλον καταλήγουμε στην εξελικτική λειτουργία της αντίδρασης». Όπως άλλωστε είναι γνωστό από τη θεωρία της εξέλιξης το ανθρώπινο είδος κατά τη διάρκεια της εξέλιξής του κράτησε μόνο τα χαρακτηριστικά εκείνα που αποδεικνύονταν χρήσιμα και αυτό φαίνεται να ισχύει και με το «τσαλάκωμα» των δαχτύλων.
