Το τι πραγματικά συνέβαινε στη Siemens και τον κεντρικό ρόλο που είχαν στο σκάνδαλο οι Ηλίας Γεωργίου και Χρήστος Καραβέλας παρουσίασε στο δικαστήριο, με μια εξαντλητική σε λεπτομέρειες κατάθεση, το στέλεχος της Siemens Ευάγγελος Σέκερης. Πρόκειται για κομβικό μάρτυρα στη δίκη που πραγματοποιείται στο Α’ Τριμελές Εφετείο αυτές τις ημέρες και αφορά στην προγραμματική σύμβαση του ΟΤΕ, γνωστή ως 8002/97, με την ελληνική θυγατρική της γερμανικής εταιρείας.
Οκ. Σέκερης είναι ένας πολύτιμος μάρτυρας για την υπόθεση, υπό την έννοια ότι πρόκειται για πρόσωπο αδιαμφισβήτητης εντιμότητας. Στέλεχος της Siemens από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο κ. Σέκερης παραμένει όλα αυτά τα χρόνια στο ανώτατο στελεχιακό δυναμικό της εταιρείας, καθώς είναι το πρόσωπο το οποίο σε ανύποπτο χρόνο με επιστολές του είχε αναφερθεί τόσο στον τότε επικεφαλής της Siemens στην Ελλάδα Μιχάλη Χριστοφοράκο, όσο και προς άλλα στελέχη της, θέτοντας ζητήματα κακοδιαχείρισης και «βρωμιές» -όπως χαρακτηριστικά έγραφε τότε- που υποπτευόταν ότι συνέβαιναν στην εταιρεία. Μάλιστα ο κ. Σέκερης καταθέτοντας στο δικαστήριο προθυμοποιήθηκε να προσκομίσει εσωτερική αλληλογραφία της Siemens που τεκμηριώνει τα λεγόμενά του.
Η κατάθεση του κ. Σέκερη είναι μακροσκελής και στο πλαίσιο της διαδικασίας χρειάστηκε να παρουσιαστεί έως τώρα δύο φορές στο δικαστήριο επί πολλές ώρες. Η κατάθεσή του δεν έχει ολοκληρωθεί και ο μάρτυρας θα παρουσιαστεί για τρίτη φορά στο δικαστήριο στις 27 Οκτωβρίου. Η μαρτυρία του είναι πολύτιμη γιατί μεταφέρει μια έγκυρη, εσωτερική εικόνα των όσων συνέβαιναν στα γραφεία της εταιρείας. Ο κ. Σέκερης επισήμανε στο δικαστήριο ότι το κατηγορητήριο αναφέρεται μόνον στην περίοδο μετά το 1997 και υπογράμμισε ότι η προσοχή πρέπει να εστιαστεί στα χρόνια που προηγήθηκαν της υπογραφής της προγραμματικής συμφωνίας του ’97. Οπως ανέφερε, άλλωστε, η διαγωνιστική διαδικασία ξεκίνησε το 1992 και κατέληξε σε σύμβαση το 1994.
Ο μάρτυρας - κλειδί και έμπειρο στέλεχος της Siemens για δεκαετίες Ευάγγελος Σέκερης
Η κατάθεση Σέκερη
Ο κ. Σέκερης με την κατάθεσή του έστρεψε τους προβολείς προς τα παλιά στελέχη της εταιρείας, Ηλία Γεωργίου (ο οποίος έχει καταδικαστεί για τη δωροδοκία του πρώην υπουργού Τάσου Μαντέλη) και Χρήστο Καραβέλα, ο οποίος φυγοδικεί. Η διοικητική οργάνωση της Siemens, εξήγησε στο δικαστήριο, ήταν τέτοια που ο οικονομικός και ο τεχνικός διευθυντής του τομέα τηλεπικοινωνιών στην Ελλάδα (Γεωργίου και Καραβέλας) αναφέρονταν απευθείας στους ομολόγους τους του τηλεπικοινωνιακού τμήματος στη μητρική εταιρεία στη Γερμανία. Επισήμανε ότι ο Χριστοφοράκος ανέλαβε διευθύνων σύμβουλος της Siemens με την προγραμματική συμφωνία υπογεγραμμένη και σε εκτέλεση.
Ο μάρτυρας υποστήριξε ότι η υπογραφή των προγραμματικών συμφωνιών του ΟΤΕ ήταν μονόδρομος δεδομένου ότι η ψηφιοποίηση της χώρας είχε ξεκινήσει το 1988 με επιλογή της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για τις δύο τεχνολογίες της Siemens και της Intracom. Μια επιλογή που επιβεβαιώθηκε με τον διεθνή διαγωνισμό του 1992 που ξεκίνησε επί κυβερνήσεως Ν.Δ. και μετά από 13 παρατάσεις κατέληξε σε σύμβαση επί κυβερνήσεως Ανδρέα Παπανδρέου. Ουσιαστικά τα ίδια πρόσωπα, όπως είπε ο κ. Σέκερης αναφερόμενος στους Γεωργίου και Καραβέλα, ήταν κατηγορούμενοι και το ’88 και το ’92 και το ’96. Ηταν ουσιαστικά πρωταγωνιστές, είπε, και κάθε φορά που υπέγραφαν μια νέα σύμβαση έβγαινε ένα απαλλακτικό βούλευμα για την προηγούμενη. Ο μάρτυρας υποστήριξε ότι ο Μιχάλης Χριστοφοράκος αδίκως κατηγορείται για την υπόθεση του ΟΤΕ, καθώς ανέλαβε μια σύμβαση που ήδη είχε υπογραφεί μεταξύ Siemens-ΟΤΕ και την οποία η εταιρεία ήδη εκτελούσε. Με τη μαρτυρία του υποδεικνύει ένα παράκεντρο στην ελληνική Siemens, που συγκροτούσε το δίδυμο Ηλία Γεωργίου - Χρήστου Καραβέλα, πρόσωπα τα οποία, όπως είπε στο δικαστήριο, προϋπήρχαν του Χριστοφοράκου στην εταιρεία και τα οποία απέλυσε τo 1998 ο ίδιος ο Χριστοφοράκος. Κατά τον μάρτυρα, που είναι σε θέση να γνωρίζει, ο Μιχάλης Χριστοφοράκος κληρονόμησε τη σύμβαση αναλαμβάνοντας καθήκοντα διευθύνοντος συμβούλου, μια σύμβαση που είχε υπογράψει ο προκάτοχός του στην εταιρεία, Μπέρχαρτ Ντόμπεκ.
Επίσης ο κ. Σέκερης αναφέρθηκε σε χειρόγραφο σημείωμα του φυγόδικου Χρ. Καραβέλα, το οποίο απευθυνόταν προς τους ανωτέρους του στη μητρική και στο οποίο αναφερόταν η φράση «στείλε μου 68 εκατ.», κατανέμοντας μάλιστα τα ποσά. Κατά την εκτίμηση του μάρτυρα πιθανόν τα δύο συγκεκριμένα στελέχη με τους Γερμανούς προϊσταμένους τους είχαν δημιουργήσει παράκεντρο που διακινούσε μαύρο χρήμα και για λογαριασμό τους και πιθανόν παρακρατούσε ποσά τα οποία οικειοποιούνταν. Τη διαχείριση, είπε, την είχαν οι οικονομικοί διευθυντές του τομέα τηλεπικοινωνιών στη Γερμανία, οι οποίοι δέχονταν και υλοποιούσαν τα αιτήματα των Γεωργίου και Καραβέλα.
Αυτός πιθανόν είναι και ο λόγος για τον οποίο από τα δεκάδες εκατομμύρια μαύρο χρήμα για μίζες, κάπου 45 εκατ. ευρώ παρέμειναν ορφανά, δηλαδή αχρησιμοποίητα επειδή δεν εκταμιεύτηκαν ποτέ, σε λογαριασμούς της UBS στην Ελβετία και φυσικά μπλοκαρίστηκαν από τις αρμόδιες αρχές. Από τα υπόλοιπα, αν εξαιρέσουμε το 1 εκατ. ευρώ που κατέληξε στα χέρια του Θόδωρου Τσουκάτου, είναι άγνωστο πού κατέληξαν. Αναφερόμενος στα περιστατικά που μεταξύ άλλων τράβηξαν την προσοχή του, o κ. Σέκερης έκανε ιδιαίτερη μνεία στην ίδρυση της εταιρίας Τelepassport. Στη διοίκηση της συγκεκριμένης εταιρείας που ήταν ανταγωνιστική του ΟΤΕ συμμετείχαν και στελέχη του ΟΤΕ (Σκαρπέλης, Γεωργίου κ.ά.), ενώ βασικός μέτοχος ήταν μια υπεράκτια εταιρεία με την επωνυμία Claphand (σε ελεύθερη μετάφραση «χειροκροτητής»), της οποίας οι μέτοχοι είναι ακόμη και σήμερα άγνωστοι. Η Τelepassport αργότερα εξαγοράστηκε από τη Lannet, τηλεπικοινωνιακή εταιρεία του ομίλου Θωμά Λαναρά.
Το άγνωστο παρασκήνιο
Ο μάρτυρας τόνισε επίσης ότι η Claphand χρήζει ιδιαίτερης έρευνας καθώς ήταν βασικός μέτοχος με 51% της νεοσύστατης Τelepassport. Είναι χαρακτηριστικό, είπε ο κ. Σέκερης, ότι ο Η. Γεωργίου όπως και ο Χρ. Καραβέλας, τους οποίους ο Χριστοφοράκος θέλησε από την πρώτη στιγμή να απομακρύνει, είχαν τη στήριξη του τομέα Τηλεπικοινωνιών της Γερμανίας που πίεζε να παραμείνουν. Μάλιστα ο Μιχάλης Χριστοφοράκος για αυτό τον λόγο ήρθε τότε σε ρήξη με τα κεντρικά. Κατά τον μάρτυρα, ο Χριστοφοράκος, προκειμένου να τους απομακρύνει από την καθημερινή εμπλοκή με την εταιρεία, βρήκε τη λύση μια διετούς σύμβασης εξωτερικών συμβούλων. Μάλιστα ο Η. Γεωργίου, είπε, κυκλοφορούσε τότε ένα χαρτί μέσα στην εταιρεία που έδειχνε την απόφαση να παραμείνει παρά τη σύγκρουσή του με τον Χριστοφοράκο. Μάλιστα όταν ήρθαν τα στελέχη που διαδέχθηκαν τους Γεωργίου και Καραβέλα, οι τελευταίοι δεν παρέδωσαν, όπως συνηθιζόταν, στην εταιρεία. Ο δε Καραβέλας, πρόσθεσε, παρά την απομάκρυνσή του εξακολουθούσε να κάνει εμφανίσεις στα κεντρικά της Siemens και μάλιστα μια φορά συνοδευόμενος από τον τότε νομικό σύμβουλο του ΟΤΕ που σήμερα δεν είναι εν ζωή.
Οπως ανάφερε το στέλεχος της Siemens σε σχέση με τις ψηφιακές παροχές, ο τότε υπουργός Στέφανος Μάνος είχε θέσει ρήτρα περί διασφάλισης των τιμών και στην περίπτωση που προέκυπταν στο μέλλον χαμηλότερες τιμές, τότε οι προμηθεύτριες εταιρείες είχαν υποχρέωση να καλύψουν τη διαφορά σε υλικό προς τον ΟΤΕ. Ας σημειωθεί ότι από το 1988 έως το 1992 γίνονταν απευθείας αναθέσεις από τον ΟΤΕ ή και διαγωνιστικές διαδικασίες μόνο μεταξύ των δύο προμηθευτριών εταιρειών, που είχαν αποφασιστεί από το 1988 επί υπουργίας Βάσως Παπανδρέου. Προς τιμήν του, ο τότε επικεφαλής του ΟΤΕ Πέτρος Λάμπρου ενεργοποίησε τη ρήτρα διασφάλισης τιμών και ο οργανισμός κατέθεσε αγωγές κατά της Siemens και της Ιntracom. Η αγωγή του ΟΤΕ κατά της Siemens έφτασε το 2004 στον Αρειο Πάγο, ο οποίος και την απέρριψε ως αόριστη. Αργότερα ο ΟΤΕ αποφάσισε να επαναφέρει την υπόθεση και να καταθέσει νέα αγωγή, την οποία τελικά απέσυρε για να την επανακαταθέσει, κάτι το οποίο δεν συνέβη.
Το στέλεχος της Siemens υποστήριξε ότι επί διοίκησης Χριστοφοράκου έγιναν δομικές αλλαγές στην εταιρεία, άλλαξαν στελέχη, ενώ καταβλήθηκαν προσπάθειες να διορθωθούν τα κακώς κείμενα. Οι διοικήσεις μετά τον Χριστοφοράκο, κατέληξε, δηλαδή οι Ρόμπερτ Συκέλλης και Πάνος Ξυνής, έκαναν προσπάθειες να επανεκκινήσουν την εταιρεία, να την κρατήσουν στην αγορά και συνεργάστηκαν θετικά με τις Αρχές.
