Toυ Βασίλη Καπούλα
"Ο πόλεμος πλησιάζει καθώς χιλιάδες Κούρδοι και στις 4 χώρες(Ιράν-Ιράκ, Συρία, Τουρκία) βγήκαν στους δρόμους για να γιορτάσουν το δημοψήφισμα. Φαίνεται ότι μόνο δύο Εθνη γιορτάζουν το κουρδικό δημοψήφισμα ανεξαρτησίας, οι Κούρδοι και οι Ισραηλινοί". Αυτό δεν το λέει ο γράφων αλλά μεγάλα Ισραηλινά ΜΜΕ τη στιγμή που μέλη των Ισραηλινών Ενόπλων Δυνάμεων ύψωσαν τις Κουρδικές Σημαίες! Η αντίστροφη μέτρηση ύπαρξης της Τουρκία ξεκίνησε και η μοίρα της έχει σφραγιστεί. Μην έχετε καμία αμφιβολία γι αυτό. Το Ισραηλινό σχέδιο διαμελισμού της Τουρκίας τέθηκε σε εφαρμογή και είναι ένα στρατηγικό πλάνο δεκαετιών. Πριν λίγο ο Ερντογάν αντέδρασε υπό το βάρος των γεγονότων
"Το να κυματίζει η σημαία του Ισραήλ δεν μπορεί να σας σώσει. Να το ξέρουν" είπε αλλά, τι μπορεί να κάνει;
Πως όμως φτάσαμε στο κομβικό αυτό σημείο, στο "τέλος της Ιστορίας" για την Τουρκία;
Στις 20/09/2006, στο πρόγραμμα του BBC Newsnight, παρουσιάστηκε ένας πρώην Ισραηλινός στρατιωτικός, ο οποίος δήλωσε ότι συμμετείχε, από το 2004, σε πρόγραμμα στρατιωτικής εκπαίδευσης Κούρδων στην πόλη Αρμπίλ (Arbil), του Βόρειου Ιράκ.
Στην εκπομπή του BBC Newsnight, επίσης, αναφέρθηκε ότι η ισραηλινή εταιρία ασφάλειας Interop και δύο θυγατρικές της, οι Kudo και Colosiam, ήταν μεταξύ των εταιριών που εξόπλιζαν με συστήματα ασφαλείας το υπό κατασκευή αεροδρόμιο του Αρμπίλ.
Πληροφορίες φέρουν τον πρώην αρχηγό της Ισραηλινής MOSSAD, Ντάνι Γίατομ (Dany Yatom), να βρισκόταν σε στενή, μυστική συνεργασία με τους Κούρδους του Β. Ιράκ, για την εκπαίδευση κουρδικών δυνάμεων, σε στρατόπεδο στο Β. Ιράκ, με την κωδική ονομασία «Ζ».
Ο Ντάνι Γίατομ ήταν από τους ιδρυτές της Interop και πρόεδρος της εταιρίας έως και το 2003. Κατά την περίοδο 2004-5, οι εταιρίες Interop και Kudo διευθύνονταν από έναν πρώην Ισραηλινό της αντιτρομοκρατικής ομάδας, τον Σλόμι Μίκαελς (Shlomi Michaels).
Τον Ιούλιο του 2006 το επίσημο περιοδικό των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ, “Armed Forces Journal”, παρουσίασε χάρτη της Μέσης Ανατολής, με νέα προτεινόμενα σύνορα, τα οποία αλλάζουν δραματικά τον χάρτη όλης της περιοχής.
Τον χάρτη συνέταξε ο απόστρατος Συνταγματάρχης της DIA, Ralph Peters, περιγράφοντας το Κουρδικό κράτος να περιλαμβάνει ολόκληρη τη ΝΑ και Ανατολική Τουρκία, συνορεύοντας με τη Γεωργία και την Αρμενία, όπως και μεγάλα τμήματα της Συρίας και του Ιράν.
Η τουρκική αντιπολίτευση αντέδρασε άμεσα, ζητώντας την παρέμβαση του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (Recep Tayyip Erdogan).
Λίγες εβδομάδες αργότερα, στις 15/09/2006, κρίση ξέσπασε στις σχέσεις Άγκυρας και Ουάσινγκτον, όταν στη διάρκεια σεμιναρίου του ΝΑΤΟ στη Ρώμη, Αμερικανός Συνταγματάρχης παρουσίασε τον χάρτη του Ralph Peters, με αποτέλεσμα την αποχώρηση των Τούρκων αξιωματικών από την αίθουσα.
Η Τουρκία ζήτησε εξηγήσεις από τις ΗΠΑ, οι οποίες δήλωσαν ότι: «… κατανοούν τις τουρκικές ανησυχίες, όμως εξετάζουν κάθε σενάριο στο πλαίσιο ακαδημαϊκών εργασιών».
Σφοδρές αντιδράσεις υπήρξαν εκ μέρους της Τουρκίας και στην πρόσφατη δημοσίευση της έκθεσης με τίτλο « Κούρδοι μετά τον Σαντάμ», του Κέντρου Μελετών του Κογκρέσου των ΗΠΑ, την οποία συνοδεύει χάρτης που φέρει την Τουρκία διαμελισμένη και σκιαγραφεί το Κουρδικό κράτος. Τη σημαντική αυτή έκθεση μας παρουσίασε στην Ελλάδα ο Σάββας Καλεντερίδης.
Ο πρώην Τούρκος πρωθυπουργός, Μπουλέν Ετζεβίτ (Bülent Ecevit), λίγους μήνες πριν πεθάνει ομολόγησε ότι «ποτέ δεν κατάλαβε γιατί του παρέδωσαν πακέτο τον Οτσαλάν (Abdullah Öcalan)»! Υποστήριξε πως ξένες μυστικές υπηρεσίες είχαν αναλάβει το έργο απαγωγής του Κούρδου ηγέτη και τον παρέδωσαν στις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες, οι οποίες τον παρέλαβαν από το Ναϊρόμπι.
Δημοσιεύματα του Τουρκικού και του Διεθνούς Τύπου έγραψαν ότι η Ισραηλινή MOSSAD απήγαγε τον Α. Οτσαλάν και τον παρέδωσε στην Τουρκική ΜΙΤ .
Οι Ισραηλινοί έτσι εξασφάλισαν σοβαρά ανταλλάγματα από την Τουρκία και παράλληλα προκάλεσαν τεράστιο πρόβλημα στην Τουρκία, η οποία δεν γνώριζε, ούτε είχε σχεδιάσει τι θα έκανε σε περίπτωση σύλληψης του «Άπο»!
Η «Αϊντιλίκ» υποστηρίζει ότι οι Ισραηλινοί γνώριζαν για τη μελλοντική επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ και τον κυρίαρχο ρόλο που θα διαδραμάτιζαν οι Κούρδοι του Ιράκ στα σχέδια για την περιοχή. Ο Α. Οτσαλάν αποτελούσε σοβαρό εμπόδιο για τα ισραηλινά σχέδια, καθώς δεν ήταν υπό τον έλεγχό τους, και προβαλλόταν ως ο μελλοντικός ηγέτης όλων των Κούρδων της περιοχής.
Τον Σεπτέμβριο του 2003 το τουρκικό εβδομαδιαίο περιοδικό “Aksyon” κάνει λόγο για μυστική συνεργασία του Κούρδου ηγέτη Μασούντ Μπαρζανί (Massoud Barzani) με τους Ισραηλινούς, από την δεκαετία του ’60!
Οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες ΜΙΤ και JITEM, από τη δεκαετία του ’70 είχαν δημιουργήσει ισχυρά δίκτυα πρακτόρων τους στο Βόρειο Ιράκ, μέσα από τον Τουρκομανικό πληθυσμό, με σκοπό την υπονόμευση της προοπτικής δημιουργίας ενιαίου κουρδικού πολιτικού φορέα και την αποδυνάμωση των προσπαθειών για αυτονομία των Κούρδων του Β. Ιράκ.
Οι Τούρκοι δημιούργησαν μια μυστική υπηρεσία (αποτελούμενη από Τουρκομάνους), μέσα στο βόρειο Ιράκ, με την επωνυμία I.T.C. Επίσης, Τουρκομάνοι εκπαιδεύτηκαν από το Τμήμα Ειδικού Πολέμου του Τουρκικού Γενικού Επιτελείου, πλησίον της πόλεως Αρμπίλ (Arbil), του Β. Ιράκ, στην κωμόπολη Αλτίν Κιοπρού (Altinkopru: τα αρχαία Άρβηλα), δημιουργώντας ένοπλα τμήματα οργανωμένα, υπό τη διοίκηση της αποκαλούμενης «Τουρκομενική Ομάδα Ασφαλείας», με τα διακριτικά TGD.
Οι τουρκικές υπηρεσίες, μετά την εισβολή των ΗΠΑ, χρησιμοποίησαν ως προκάλυμμα της υπονομευτικής και ανατρεπτικής μυστικής τους δράσης την Ερυθρά Ημισέληνο και διάφορες εταιρίες, κυρίως κατασκευαστικές.
Κύρια κέντρα δράσης της ΜΙΤ και της JITEM ήταν κυρίως οι περιοχές Ζάχο, Μπεντιχάν, Ντοχούκ και Νατζέφ.
Από τον Ιούνιο του 2003 Αμερικανοί της CIA σε συνεργασία με Κούρδους ξεκίνησαν την εξάρθρωση των κατασκοπευτικών και ανατρεπτικών δικτύων της Τουρκίας στο Β. Ιράκ.
Αποκορύφωμα της κοινής δράσης Κούρδων και Αμερικανών ήταν η σύλληψη, στις 4 Ιουλίου 2003, 11 ανδρών των Ειδικών Δυνάμεων της Τουρκίας, στην περιοχή της Σουλεϋμανιγιέ (Suleimaniya), οι οποίοι προετοίμαζαν τη δολοφονία του στρατιωτικού ηγέτη του ΡΚΚ, Τζεμίλ Μπαγίκ (Cemil Bayik) και του Κούρδου εκλεγμένου διοικητή της πόλης Κιρκούκ (Kirkuk), Αμπντούλ Ραχμάν Μουσταφά (Abdul Rahman Mustafa).
Οι 11 Τούρκοι υπέστησαν διαπόμπευση και ταπεινωτική μεταχείριση από τους Αμερικανούς, οι οποίοι τους μετέφεραν στη Βαγδάτη, δεμένους πισθάγκωνα και με κουκούλες, μπροστά στα διεθνή τηλεοπτικά συνεργεία.
Χρειάστηκε η επικοινωνία του Τ. Ερντογάν με τον G. Bush, για να απελευθερωθούν μετά από λίγες μέρες οι Τούρκοι πράκτορες.
Η υπόθεση αυτή γυρίστηκε σε κινηματογραφική ταινία στην Τουρκία, με τίτλο «Η Κοιλάδα των Λύκων – Ιράκ» (“Valley of the Wolves Iraq”). Την πρώτη εβδομάδα προβολής της ταινίας πωλήθηκαν πάνω από 2.5 εκατομμύρια εισιτήρια. Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Serdar Akar είναι γνωστός για τις σχέσεις του με την Τουρκική ΜΙΤ.
Το θέμα της ταινίας πήρε μεγάλες, διεθνείς διαστάσεις και προκάλεσε τις σφοδρές αντιδράσεις του Αμερικανικού Πενταγώνου.
Στις 14 Σεπτεμβρίου του 2003, μέλη της Τουρκομανικής TGD και άνδρες των Ειδικών Δυνάμεων της Τουρκίας συνελήφθησαν και πάλι κοντά στο Αρμπίλ και απελάθηκαν στην Τουρκία. Στις αρχές Οκτωβρίου του 2003 ακολούθησαν μαζικές συλλήψεις Τουρκομάνων των ITC και TGD, καθώς και Κούρδων συνεργατών της ΜΙΤ, σε μια τεράστια επιχείρηση αντικατασκοπίας, σε όλο το Β. Ιράκ.
Ανάμεσα στους συλληφθέντες ήταν και ο ιμάμης της συνοικίας Μιτζέμι (Mizemi) του Ζάχο, Mele Yeyas Ahmed, και ο Mele Idris Seyid Ali, ιμάμης του μεγάλου τζαμιού του Ζάχο. Αρκετοί μουλάδες συνελήφθησαν, ενώ στο Ντοχούκ συνελήφθησαν άλλοι 11 Τούρκοι στρατιωτικοί και οι διοικητές τους, αξιωματικοί της ΜΙΤ, Emit Kucer και Kasim Xeri.
Στο Ζάχο και πάλι τις επόμενες ημέρες, μόλις 6 χιλιόμετρα από την πόλη, στις αποθήκες ενός γκαράζ με την επωνυμία Loji, κατασχέθηκαν μεγάλες ποσότητες όπλων και εκρηκτικών, τα οποία προορίζονταν για τα μέλη των ITC και TGD, στις πόλεις Μοσούλη και Κιρκούκ (Mosul και Kirkuk). Στην ίδια περιοχή συνελήφθησαν όλα τα ηγετικά στελέχη μιας άλλης Τουρκομανικής οργάνωσης με την επωνυμία «Εθνικό Τουρκομανικό Μέτωπο».
Μέσα σε 6 μήνες, Αμερικανοί και Κούρδοι εξάρθρωσαν σχεδόν όλα τα δίκτυα των Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στο Β. Ιράκ.
Κύριος στόχο της Τουρκίας, εκτός από την αναστολή δημιουργίας Κουρδικού κράτους, αποτελούσε η συμμετοχή της στα κέρδη από τα πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου του Κιρκούκ και της Μοσούλης στο Β. Ιράκ.
Οι Τουρκομάνοι διαπραγματεύονται για λογαριασμό της Τουρκίας, ζητώντας το 25% από τα μελλοντικά κέρδη, ενώ αμφισβητούν το καθεστώς του Κιρκούκ, το οποίο είναι υπό Κουρδικό έλεγχο.
Το καθεστώς του Κιρκούκ θα καθοριστεί από τα αποτελέσματα δημοψηφίσματος που θα γίνει εντός του 2009 και θεωρείται βέβαιο ότι θα συμπεριληφθεί εντός της κουρδικής διοίκησης του Β. Ιράκ.
Οι Τούρκοι προσπαθούν να μεταφέρουν από τις αρχές του 2004 Τουρκομάνους προς το Κιρκούκ, για να αλλοιώσουν τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος, τους οποίους όμως οι Κούρδοι προωθούν νοτιότερα, βάσει σχεδίου, θέλοντας να δημιουργήσουν μια ζώνη με Τουρκομάνους κατοίκους στα όρια Ιράκ και Β. Ιράκ – Κουρδιστάν. Δηλαδή να διαχωριστούν από τους Ιρακινούς Άραβες και να μεσολαβεί μεταξύ τους μια ζώνη από τα σύνορα της Συρίας μέχρι το Ιράν, αποτελούμενη από Τουρκομάνους. Τα 2,5 περίπου εκατομμύρια των Τουρκομάνων του Β. Ιράκ έχουν γίνει αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης τόσο των Τούρκων, όσο και των Κούρδων και των ΗΠΑ.
Το «μεγάλο Κουρδιστάν» και οι Ισραηλινοί.
Ο Κουρδικός παράγοντας στην ευρύτερη περιοχή έχει αναδειχθεί σε ρυθμιστικό γεωστρατηγικό στοιχείο, το οποίο και θα καθορίσει τα τεκταινόμενα και τις γεωπολιτικές εξελίξεις σε όλη την περιφέρεια και τη Μέση Ανατολή.
Τα 6 εκατομμύρια Κούρδων του Β. Ιράκ ήδη λειτουργούν υπό συνθήκες ενός νέου κράτους. Το μόνο που απέμεινε είναι η ανακήρυξή του.
Οι παρενέργειες μιας τέτοιας προοπτικής τεράστιες, καθώς στην ΝΑ Τουρκία ζουν πάνω από 14 εκατομμύρια Κούρδοι, ενώ οι Κούρδοι της Συρίας και του Ιράν ξεπερνούν τα 5 εκατομμύρια. Οι συγκεντρώσεις των Κουρδικών πληθυσμών σχηματοποιούνται μέσα σε γεωγραφική ενότητα. Η πληθυσμιακή ομοιογένεια των περιοχών τους, η συνέχειά τους, από τη Συρία – Β. Ιράκ – Τουρκία – Ιράν, δίνουν τη μελλοντική προοπτική της δημιουργίας ενός μεγάλου Κουρδικού Κράτους, με συντριπτική ομοιογένεια (εθνική, φυλετική και θρησκευτική) και πληθυσμό άνω των 25 εκατομμυρίων, χωρίς να συμπεριληφθούν τα υπόλοιπα 7 εκατομμύρια Κούρδων, τα οποία βρίσκονται διάσπαρτα στην Τουρκία.
Η περιοχή ολόκληρης της ΝΑ Τουρκίας έχει γίνει στόχος των Ισραηλινών από τη δεκαετία του ’80. Δημιουργώντας μικτές Τουρκοϊσραηλινές εταιρίες, με Τουρκοεβραίους, οι Ισραηλινοί, σταθερά, έχουν επενδύσει στην περιοχή πάνω από 3 δισεκατομμύρια δολάρια, στους τομείς τηλεπικοινωνιών, βιομηχανίας, βιοτεχνολογίας, αγροτικής καλλιέργειας, βιομηχανικής παραγωγής γεωργοκτηνοτροφικών προϊόντων κ.λπ., κυρίως όμως η σοβαρή δραστηριότητα επικεντρώνεται στον κατασκευαστικό τομέα. Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ» (Hürriyet, 22/10/2000) 14 μικτές Τουρκοϊσραηλινές εταιρίες δραστηριοποιούνται με συνολικό εργατικό δυναμικό, 4.500 ανθρώπους και οι επενδύσεις τους φτάνουν το ύψος των 650 εκατομμυρίων δολαρίων.
Μία από τις μεγαλύτερες μεικτές εταιρίες, η «CLAL Grubu», μόνο το 1999 είχε 3,6 δισεκατομμύρια δολάρια τζίρο, απασχολώντας 17.000 άτομα προσωπικό. Οι μεγάλες Ισραηλινές εταιρίες με δράση στη ΝΑ Τουρκία είναι οι Baser Holding, Banana, Old Navy, May Company, Jones of NY και άλλες.
Στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2004 διέρρευσε στα τουρκικά περιοδικά NOKTA και AYDILIK μυστική αναφορά του Ισραηλινού αξιωματούχου της MOSSAD, Αμπραχάμ Τιλμέν, όπου περιγράφεται η αγορά μιας τεράστιας έκτασης 450 χιλιάδων στρεμμάτων στην περιοχή Ούρφας (Urfa) στην ΝΑ Τουρκία, για λογαριασμό του Ισραήλ. Επίσης, γίνεται αναφορά για την κατοχή 75.358 τετραγωνικών χιλιομέτρων στις περιοχές των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη και αναλόγου μεγέθους εκτάσεις στις επαρχίες, Αντιγιαμάν, Μπατμάν, Ντιγιαρμπακίρ, Γκαζιαντέπ, Κίλις, Μαρντίν, Σιΐρτ και Σιρνάκ.
Την ίδια περίοδο το περιοδικό «Αϊντινλίκ» (Aydinlik) επιβεβαιώνει την ανοικοδόμηση Ισραηλινού πολιτιστικού κέντρου, συναγωγής και βοηθητικών χώρων στην επαρχία της Ούρφα, σε έκταση 186 χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, ύψους 20 εκατομμυρίων δολαρίων. Ο Ισραηλινός πράκτορας, αναφέρει στην έκθεσή του μυστική συμφωνία του Τ. Ερντογάν με τους Ισραηλινούς, για την εγκατάσταση του Ισραήλ στην περιοχή.
Ο δήμαρχος της Ούρφα, Αχμέτ Μπαχτσιβάν (Ahmet Bahcivan), από τον Μάρτιο του 2004, που ανέλαβε καθήκοντα, πουλάει συνεχώς τεράστιες δημόσιες εκτάσεις στους Ισραηλινούς. Σημειώνεται ότι είναι στενός φίλος του Τ. Ερντογάν. Ο προηγούμενος δήμαρχος της Ούρφα είχε καταγγείλει πολλές φορές δημόσια τις δραστηριότητες Ισραηλινών αποστολών και Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ) στην περιοχή, ότι υπονομεύουν την τουρκική κυριαρχία.
Το θέμα ήρθε και στην Τουρκική Βουλή, με πρωτοβουλίες του Βουλευτή του Λαϊκού Κόμματος της περιοχής Ούρφα, Βεντάτ Μελίκ (Vedat Melik), και του ανεξάρτητου βουλευτή του Μαρντίν, Μουχαρέμ Ντογάν (Muharrem Dogan).
Οι δύο βουλευτές είναι πολύ αποκαλυπτικοί στις επερωτήσεις τους, καθώς κάνουν λόγο για το κολοσσιαίο πρόγραμμα ανάπτυξης της ΝΑ Τουρκίας, με τη γνωστή ονομασία GAP , το οποίο παρουσιάζουν ως Ισραηλινής έμπνευσης, για τον έλεγχο των υδάτων των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη και κατ’ επέκταση τον έλεγχο των υδάτων στη Μέση Ανατολή. Παράλληλα, παρουσιάζουν πλήθος στοιχείων, στα οποία φαίνεται πως τεράστιες περιοχές της ΝΑ Τουρκίας βρίσκονται σε Ισραηλινά χέρια.
Στα μέσα Αυγούστου του 2004, ο αδελφός του Κούρδου ηγέτη Α. Οτσαλάν, Οσμάν Οτσαλάν (Osman Öcalan), δήλωνε υπέρ της Αμερικανικής παρέμβασης στο Ιράκ. Λίγες μέρες αργότερα (10/09/2004) η γερμανική εφημερίδα “Der Tagesspiegel” ανέφερε ότι ο Ο. Οτσαλάν διατηρεί άριστες σχέσεις με τους Ισραηλινούς.
Από την έναρξη του αγώνα των Κούρδων στη ΝΑ Τουρκία, ο Τουρκικός Στρατός έχει ισοπεδώσει πάνω από 4.500 Κουρδικά χωριά και έχει εκτοπίσει εκατοντάδες χιλιάδες Κούρδους προς άλλες περιοχές. Τουλάχιστον τα μισά από τα ισοπεδωμένα αυτά χωρία πωλήθηκαν με διαφόρους τρόπους στους Ισραηλινούς. Οι πληροφορίες αυτές είδαν το φως της δημοσιότητας το 1994… Μετά από 12 χρόνια θεωρείται βέβαιο ότι πέρασαν υπό Ισραηλινή ιδιοκτησία, πολλά περισσότερα χωρία και εκτάσεις.
Από τον Αύγουστο του 2004, λειτουργεί στη Βαγδάτη το «Ισραηλινό Κέντρο Ερευνών Μέσης Ανατολής», με προσωπικό πάνω από 400 άτομα. Το κέντρο αυτό είναι το καλυμμένο μυστικό Αρχηγείο της Ισραηλινής MOSSAD, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της Τουρκικής εφημερίδας «Γενί Σαφάκ» (Yeni Safak).
Από τις αρχές του 2005, οι Ισραηλινοί, μέσω πολυσχιδών και πολυειδών δραστηριοτήτων, κυρίως στο Β. Ιράκ, έχουν αγοράσει ολόκληρα τετράγωνα και τεράστιες εκτάσεις στις Κουρδικές πόλεις Κιρκούκ, Μοσούλη, Αρμπίλ και Σουλεϊμανίγια.
Αποκορύφωμα και επιβεβαίωση όλων των πληροφοριών ήταν οι δηλώσεις στις 3 Ιουλίου του 2004, του ίδιου του Αριέλ Σαρόν (Ariel Sharon), ότι οι σχέσεις του Ισραήλ με τους Κούρδους ηγέτες, Τζελάλ Ταλαμπανί και Μασούντ Μπαρζανί, είναι άριστες και προωθούνται στρατηγικές συνεργασίες για το μέλλον.
Από την 22η Ιουνίου του 2004, οι Τουρκικές εφημερίδες Μιλιέτ , Χουριέτ, Σαμπάχ και Ράντικαλ ξεκίνησαν μια άνευ προηγουμένου δημοσίευση στοιχείων, στα οποία καταδείκνυαν ότι το Ισραήλ χρησιμοποιεί τους Κούρδους στο Ιράκ και την Τουρκία, για να προωθήσει τα συμφέροντά του και παρουσιάζει τις Ισραηλινές διεισδύσεις, ως «Ισραηλινή εγκατάσταση» στις περιοχές.
Το Ισραήλ, από το 1999, μετέχει ενεργά στα προγράμματα γεωργικών εφαρμογών και υδροδότησης της GAP για την ΝΑ Τουρκία.
Τον Ιανουάριο του 2004, το Εθνικό Συμβούλιο Ασφαλείας της Τουρκίας, σε μυστική του έκθεση, έκανε λόγο για μεγάλες αλλαγές στο ζήτημα των ενεργειακών αγωγών, τονίζοντας ότι η επαναλειτουργία του αποκαλούμενου «Υπερισραηλινού Αγωγού» (Trans Israel Pipeline – TIP) Κιρκούκ – Χάιφας θα πλήξει καίρια τα Τουρκικά συμφέροντα.
Την ίδια περίοδο επανειλημμένα σαμποτάζ έγιναν στον αγωγό Κιρκούκ – Γιουμουρταλίκ της Τουρκίας, ο οποίος ουσιαστικά κατέστη ανενεργός πλέον, γκρεμίζοντας τις προθέσεις των Τούρκων για συμμετοχή τους στις δραστηριότητες και τα κέρδη των Ιρακινών πετρελαίων.
Ο Ισραηλινός αγωγός ΤΙΡ κατασκευάστηκε το 1968, με δυναμικότητα 1 εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως, και καταλήγει μέσω άλλων αγωγών στο Ισραηλινό λιμάνι του Εϊλάτ (Eilat), στην Ερυθρά Θάλασσα, και του Ασκαλόν (Askalon) στη Μεσόγειο. Ο αγωγός αυτός είχε σταματήσει να λειτουργεί, μετά την Ισλαμική επανάσταση στο Ιράν.
Στις 05/08/2006, ο Τ. Ερντογάν εγκαινίασε το φράγμα Ιλισού του Ποταμού Τίγρη, μόλις 45 χιλιόμετρα από τη Συρία και ένα τεράστιο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο, στο πλαίσιο του φιλόδοξου προγράμματος GAP, ύψους 1,9 δισεκατομμύρια δολαρίων, κάτι που προκάλεσε τις αντιδράσεις του Αραβικού Συνδέσμου, ο οποίος έκανε λόγο για μεγάλους μελλοντικούς κινδύνους για τη Μέση Ανατολή, από το πρόγραμμα GAP, το οποίο ουσιαστικά θα ελέγχει τη διαχείριση των υδάτων του Τίγρη και του Ευφράτη, των μοναδικών πηγών υδροδότησης ολόκληρης της περιοχής.
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ: ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ – ΤΕΥΧΟΣ 72 – ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2010
Ας έρθουμε στο σήμερα - Τι είπε ο Ρ.Τ.Ερντογάν
«Τώρα, ήρθαμε αντιμέτωποι με μια νέα κρίση. Παρά τις αντιδράσεις μας, η Περιφερειακή Διοίκηση του Βόρειου Ιράκ πείσμωσε στην πραγματοποίηση του δημοψηφίσματος. Καμία χώρα εκτός από το Ισραήλ δεν αποδέχεται αυτό το δημοψήφισμα», είπε.
"Θα κλείσουμε τους αγωγούς που μεταφέρουν το κουρδικό πετρέλαιο μέσω Τουρκίας και θα καταδικάσουμε στην πείνα τον κουρδικό λαό".
«Όταν ξεκινήσουμε να εφαρμόζουμε τις κυρώσεις, θα μείνουν μόνοι τους.
»Αν κλείσουμε την βαλβίδα, όλα τελειώνουν. Όταν τα φορτηγά δεν θα πηγαίνουν στο Βόρειο Ιράκ, τι θα φάνε; Δεν θα μπορέσουν να βρουν τρόφιμα.
»Είμαστε υποχρεωμένοι να επιβάλουμε κυρώσεις. Τότε τι θα τους στείλει το Ισραήλ;»,
«Κατά την πρόσφατη επίσκεψή μου στις ΗΠΑ, με ρώτησαν για τις σχέσεις μας με τον Νετανιάχου»,
«Εγώ τους είπα ότι προκειμένου να έχουμε σχέση με τον Νετανιάχου, η Τουρκία και το Ισραήλ πρέπει να συναντηθούν σε κοινό παρανομαστή. Πρώτα να τους πείτε, γιατί στήριξαν αυτό το δημοψήφισμα;».
«Η Περιφερειακή Διοίκηση του Βορείου Ιράκ πραγματοποίησε το δημοψήφισμα και μόνο το Ισραήλ το στήριξε. Αν το PKK προβεί σε πανηγυρισμούς δίχως να ανοίξουν οι κάλπες, αυτό σημαίνει ότι το δημοψήφισμα δεν είναι νόμιμο.
»Λόγω των σημερινών παθών σας, να μην χάσετε το μέλλον σας. Το να κυματίζει η σημαία του Ισραήλ δεν μπορεί να σας σώσει. Να το ξέρουν».
"Αν η μόνη υποστήριξη για το δημοψήφισμα έρχεται από το Ισραήλ και το PKK, τότε δεν υπάρχει ούτε νομιμότητα ούτε αθωότητα" είπε ο Ρ.Τ.Ερντογάν
Ο Υπουργός Άμυνας, Nurettin Canikli, είπε στην Άγκυρα τη Δευτέρα ότι το δημοψήφισμα θέτει ένα μεγάλο ρίσκο και η Τουρκία θα προβεί σε όλα τα "αναγκαία μέτρα".
"Η διάλυση της εδαφικής ακεραιότητας Συρίας και Ιράκ θα προκαλέσει μια μεγαλύτερη, παγκόσμια ανάφλεξη με απρόβλεπτο τέλος" πρόσθεσε.
Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μ.Νετανιάχου, απάντησε στον Ερντογάν:
"To Iσραήλ αντιτίθεται στο PKK και το θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση σε αντίθεση με την Τουρκία που υποστηρίζει την τρομοκρατική οργάνωση Χαμάς".
"Ενώ το Ισραήλ, είναι αντίθετο σε οποιαδήποτε πράξη τρομοκρατίας, υποστηρίζει τα νόμιμα μέσα του Κουρδικού λαού να αποκτήσουν το δικό τους κράτος".
Ο Ρ.Τ.Ερντογάν παρουσιάστηκε αιφνιδιασμένος με την απόφαση Massoud Barzani καθώς πίστευε μέχρι τελευταία στιγμή ότι θα ακύρωνε το δημοψήφισμα.
Ενιωσε "προδομένος όπως είπε.
"Μέχρι την τελευταία στιγμή, δεν περιμέναμε ότι ο Μπαρζανί θα έκανε ένα τέτοιο λάθος προχωρώντας στην διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, προφανώς κάναμε λάθος".
Αλλά και ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών, Μ.Τσαβούσογλου, υποστήριξε πως ο Κούρδος Ηγέτης έχει αλλάξει συμπεριφορά.
"Ενώ στην αρχή δεν άκουγε κανέναν εκτός από την Τουρκία, προφανώς αυτό άλλαξε" είπε.
Εδώ η δήλωση του σοκαρισμένου Ερντογάν
Ιστορική φωτογραφία: Ο Barzani παρουσιάζει το 2016 στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον χάρτη του Κουρδιστάν και τα σύνορα του μελλοντικού κράτους στην Βελγική Κυβέρνηση.
