Ιερομόναχος Θεοδόσιος
Εις τους αγαπητούς φίλους της ιστοσελίδας "Πενταπόσταγμα" ως απάντηση για τον χριστιανικό βίο και χριστιανική ομολογία του Αδαμάντιου Κοράη εις τον αγαπητό κ. Γεώργιο Βαρβατσούλια.
Εγώ είμαι αυτός που συνέγραψε το κείμενο:
«Ἀπαντήσεις στὶς ψευδεῑς συκοφαντίες τῆς βολευτίνας Βάκη γιὰ τὸν Κοραῆ καὶ τὸ Ἅγιο Φῶς»
Απάντηση εις τον αγαπητό κ. Γεώργιο Βαρβατσούλια.
Αγαπητέ κ.Γεώργιε προφανώς παρεξηγήσατε το κείμενο και δεν το εννοήσατε λεπτομερέστατα κατ΄έννοιαν που έγραψα και εξέφρασα με αποτέλεσμα την παρεξήγηση και την λάθος τοποθέτηση έναντι μου και απέναντί μου.
Γράφω και επαναλαμβάνω και παρακάτω ερμηνεύω τι εννοώ κατ' έννοιαν των λεγομένων μου:
"Επίσης ο Αδαμάντιος Κοραής ΟΥΔΕΠΟΤΕ υπήρξε μάρτυρας του αγίου φωτός και ΠΟΤΕ δεν είχε επισκεφτεί τα Ιεροσόλυμα και τους αγίους τόπους ώστε να έχει οποιαδήποτε αυτόπτη μαρτυρία και καθόλου άμεσες πληροφορίες γιά το Άγιο Φώς.
Καθώς και δεν υπάρχει από τον Αδαμάντιο Κοραή, Καμία απολύτως "απόδειξη" και κανένα ΣΟΒΑΡΟ επιχείρημα εναντίον γιά το άγιο Φως όπως θέλει ψευδώς να συκοφαντεί και να κοκορεύεται η ημιμαθής βο(υ)λευτίνα Βάκη."
Δεν έγραψα ότι ο Αδαμάντιος Κοραής δεν συκοφάντησε το Άγιο Φώς ΑΛΛΑ ΟΤΙ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΑΥΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ ΑΠΟΔΕΙΚΤΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ ΩΣΤΕ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΟΛΙΚΑ ΑΝΑΠΟΔΕΙΚΤΕΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΥΝ ΤΕΛΙΚΩΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ!
ΚΑΙ ΟΤΙ Ο ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΚΟΡΑΗΣ ΣΑΝ ΠΛΗΡΗΣ ΕΛΛΕΙΠΗΣ ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΣΤΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΦΩΤΟΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΛΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΤΟΠΩΝ ΚΑΙ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΔΕΝ (ΜΠΟΡΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ) ΕΥΣΤΑΘΟΥΝ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ.
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΕΝΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (ΕΑΝ ΓΙΝΟΤΑΝ) ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΟΙ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΗΜΑΤΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΝΑ ΣΤΗΡΙΧΘΟΥΝ ΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΠΕΙΡΟΕΛΑΧΙΣΤΟ!
Αυτό εξ ακριβώς εννοούσα αγαπητέ κ.Γεώργιε Βαρβατσούλια και πολύ χάρηκα για την Ορθόδοξη Χριστιανική έστω αντιμετώπιση σας του θέματος!
Επίσης αν και ο αγαπητός κ.Γεώργιος Βαρβατσούλιας δεν αναίρεσε καθόλου τα ιστορικά επιχειρήματα εκ τις χριστιανικές σπουδές και του χριστιανικού βίου του Αδαμαντίου Κοραή που είναι πασίγνωστες και είναι αποδεικτικές μελετημένες ιστορικές πηγές. Μόνο ανέφερε απλά την ανάμειξή του στην Γαλλική Επανάσταση (ως δήθεν λανθασμένη θέση του Κοραή εις την αθεΐα την οποία είχε εντόνως ο Κοραής αρνηθεί και) εις την οποία δεν πήραν μέρος μόνο οι άθεοι αλλά και άλλοι θρησκευόμενοι, άσχετα πως μετά φάνηκε ποιος ήταν ο πραγματικός ρόλος της Γαλλικής Επανάστασης και πώς κατάντησε στην συνέχεια, ώστε αρκετοί να αναγκαστούν εκ των τραγικών περιστάσεων να θελήσουν να παρέμβει και ο γνωστός κυβερνήτης της Γαλλίας ο Ναπολέων Βοναπάρτης ώστε να εξομαλύνει τις τραγικές καταστάσεις και να ενώσει ξανά το διχασμένο Γαλλικό Έθνος, όπως και τα κατάφερε.
Και όπως ανέφερα και ξαναναφέρω ΟΥΔΕΠΟΤΕ Ο ΚΟΡΑΗΣ ΔΕΝ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ (και δεν υπάρχει ούτε ένα αποδεικτικό ιστορικό στοιχείο περί τούτου, το αντίθετο μάλιστα σε πολλά σημεία των γραφομένων του εκφράζει την Ορθόδοξη Χριστιανική πίστη του η οποία είναι πασίγνωστή σε όλους τους ιστορικούς και ιστορικούς μελετητάς.)
Επίσης να αναφέρω ότι ο Κοραής μελέτησε την Αγία Γραφή και κατέληξε εις το συμπέρασμα «να μένη πάντοτε εις τας σταθεράς και αμετακινήτους αρχάς της χριστιανικής πίστεως υπηγορευμένες από τον ορθόν λόγον και σφραγισθείσας από την αποκαλυφθείσαν θρησκείαν, και ο κόσμος όλος ήθελε κρίνει το εναντίον».
Το 1825 γράφοντας προς τον Μητροπολίτη Ουγαροβλαχίας Ιγνάτιον να μην παύσει να διδάσκει τους τουρκομάχους το Ευαγγέλιο πρόσθεσε «Μόνον του Ευαγγελίου η διδαχή μπορεί να σώσει την αυτονομίαν του Γένους. Η θρησκεία μας έχη τοσούτον εξαίρετον παρά τας λοιπάς θρησκείας χαρακτήραν θεότητος, ότι το βιβλίον είναι εν αυτώ χάρτης και της επίγειου και της ουρανείου πολιτείας, ζώντος και αποθανόντος μόνος ο χάρτης ούτος αρκεί να μας σώσει».
«Ο ιερός ημών κλήρος, έγραφε, δύναται πολύ να συνεργήσει εις την θεραπείαν της Ελλάδος, όσοι μάλιστα εξ αυτών μετέχουν οπωσούν από σοφίαν προγονικήν και γνωρίζουν ακριβώς την χριστιανική παιδεία, ήτις δεν είναι άλλη παρά η εν δικαιοσύνη παιδεία. Οι τοιούτοι μπορούν να κατορθώσουν την θεραπείαν τόσον ευκολώτερα όσο κρατούν το όργανον της θεραπείας εις τα χείρας των, την επ’ Εκκλησίας κήρυξιν και εξήγησην του Ευαγγελίου». «Ενώ την απαιδευσία του κλήρου ακολουθεί μια γενική διαστροφή των ηθών και μύριαι προλήψεις και δεισιδαιμονίες».
Σημαντικό είναι να γνωρίζει ο αναγνώστης ότι ο Κοραής θεωρούσε την ελπίδα ένωσης των εκκλησιών «μωρία».
Ο Κοραής παρά τα κάποια μικρά του λάθη (που οφείλονται κυρίως σε προτεσταντικές επιδράσεις) είναι ένας από τους εκλεκτότερους Ρωμιούς. Έβαλε βαθιά στην ψυχή του, ότι το Γένος πρέπει να φωτισθεί για να μπορέσει να ελευθερωθεί. Είχε σ’ αυτό τις ίδιες ιδέες με τον Πατριάρχη Γρηγόριο.
Τον φωτισμό τον κατανοούσε μόνο υπό το γλυκό φως του Ευαγγελίου του Χριστού.
Ο Αδαμάντιος Κοραής τις αθεϊστικές ιδέες τις θεωρούσε πανούκλα!
Απόδειξη :
Ιδού τι λέει: «Οσάκις μου εδόθη αφορμή να λαλήσω περί θρησκείας, τας μεν εις αυτήν προσκολληθείσας από απαιδεύτους δεισιδαιμονίας εξέρυξα, ουδέ θέλω παύσει εκσυρίττω. Περί αυτής δε ελάλησα πάντοτε με το προς αυτήν χρεωστούμενον σέβας. Όχι μόνον, διότι και πραγματικώς την πιστεύω…, αλλά και διότι, εάν κατά δυστυχίαν δεν την επίστευον, ήθελεν όμως είσθαι καθαρά μανία να πολεμώ φανερά ολάκερου Έθνους δόγμα. Εις ποίον σκοπόν αποβλέπων;… να καταστήσω παντάπασιν άθρησκους τους ομογενείς μου;… Και τίς ωφέλεια, ή ποία τιμή ήθελε εκ της τοιαύτης ασέβειας προξενηθήν εις εμέ;»
(Επιστ. προς Ιάκ. Ρώταν)
Εις το βιβλίο του Παραινέσεις προς τους Έλληνας επιτίθεται εναντίον των, ελαχίστων άλλωστε, αντικληρικαλιστών της εποχής του με οξύτητα. «Εις τι», τους ερωτά, «χρησιμεύουν οι κατ’ αυτών κατηγορίαι; Μήπως ημείς οι κοσμικοί (αν εξαιρέσεις ολίγους τινάς φίλους αληθείς του Γένους) ηξίζαμεν τι πλέον παρά τους ιερωμένους»;
Ορίστε λοιπόν τι έγραφε ο Αδ. Κοραής στον πρόλογο της εκδόσεως του Πλουτάρχου το 1808:
«Το Πατριαρχείον είναι τρόπον τινά Ηγεμονική Αυλή. Εις απαίδευτον Έθνος ηγεμών μεγαλουργός και φρόνιμος είναι πράγμα πολλά σπάνιον. Και ακόμη σπανιότερον, εάν βρεθεί τοιούτος, να αφήσει και διάδοχον όμοιον αυτού, διότι… Δια να μη συμβεί λοιπόν τοιαύτη δυστυχία… έπρεπε ο νυν Πατριαρχεύων να είναι αθάνατος. Τοιαύτην αθανασίαν εύχεται το Γένος όλον εις αυτόν».
Ο Κοραής ενδιαφερόταν τόσο για την θρησκευτική διαπαιδαγώγηση του Ελληνικού λαού, ώστε ο ίδιος μετέφρασε και εξέδωσε την Ορθόδοξο Διδασκαλία του Πλάτωνος Μόσχας. Και έγραψε ειδικό βιβλίο για τον κλήρο που τιτλοφορείται Συνέκδημος Ιερατικός και εκδόθηκε το 1831, δηλ. 10 χρόνια από τον απαγχονισμό του Γρηγορίου. Σαν μη θεολόγος, στο βιβλίο αυτό έκανε μερικά μικρά λάθη, επειδή ένας φίλος του προτεστάντης πάστορας τον είχε λίγο επηρεάσει, χωρίς να το καταλάβει. Το βιβλίο του αυτό επικρίθηκε από τους εκκλησιαστικούς κύκλους. Παρά ταύτα, και παρά την αξίωση εκ μέρους κάποιων, να κατακριθεί σαν μη Ορθόδοξος στις απόψεις του περί κλήρου, ο φωτισμένος Πατριάρχης Κωνσταντίνος Α΄ (1830-1834) όχι μόνο δεν συμφώνησε μαζί τους αλλά και Επέτρεψε να του γίνει το μνημόσυνο στην Πόλη σε πείσμα εκείνων που τον κατηγορούσαν για τα από άγνοια λάθη του. (Βλέπε Ε. Γ. Παντελάκη, άρθρον Κοραής εν Μ.Ε.Ε τομ. 14, σελ. 863).
