Η ανακοίνωση των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το ελληνικό χρέος επιφύλασσε μια δυσάρεστη έκπληξη, τόσο για την χώρα όσο και για τους επενδυτές.
Τα μέτρα για το χρέος θα ζημιώσουν την Ελλάδα βραχυπρόθεσμα, θα πληγούν οι τράπεζες ενώ ο μηχανισμός και τα νέα μέτρα μετά το 2018 στιγμάτισαν την όποια θετική επίδραση των μέτρων σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.
Έτσι εξηγείται γιατί οι αγορές αντέδρασαν με προβληματισμό καθώς τα μέτρα δεν καθιστούν βιώσιμο το χρέος.
Η προσδοκία που είχε καλλιεργηθεί ότι η λύση για το χρέος θα αλλάξει την τάση, θα φέρει ανάπτυξη και θα αλλάξει άρδην το θολό τοπίο διαψεύδεται.
Τον Φεβρουάριο του 2017 οπότε και θα ξεκινήσει η εφαρμογή των μέτρων για το χρέος, σύμφωνα με το bankingnews.gr, θα υπάρχει κάποια κινητικότητα αλλά πρακτικά τα «καλά νέα» ξεθώριασαν πολύ γρήγορα.
Τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος παρουσιάζονταν ως η απάντηση στο ελληνικό πρόβλημα αλλά όπως αποδεικνύεται προκάλεσαν μεγαλύτερη αβεβαιότητα παρά αντιμετώπισαν την καχυποψία των αγορών.
Έτσι λοιπόν το ένα από τα τρία βασικά επιχειρήματα της κυβέρνησης της Ελλάδος κάηκε πριν καν αποδώσει, τα βραχυπρόθεσμα μέτρα για το χρέος.
Τα άλλα δύο επιχειρήματα είναι η επιστροφή στην ανάπτυξη ήδη από το α΄ τρίμηνο του 2017 και η ένταξη των ομολόγων σε ποσοτική χαλάρωση.
Για το α΄ τρίμηνο έχει εκτιμηθεί ότι το ΑΕΠ θα αυξηθεί με ρυθμό πάνω από 1,5% ίσως προς 1,8% και σίγουρα θα αποτελεί ανάπτυξη… αλλά ακόμη θα είναι λογιστικού τύπου.
Ως προς την ποσοτική χαλάρωση το βασικό σενάριο είναι να ενταχθούν τα 3,8 δισεκ. ελληνικά ομόλογα – τόσα θα ενταχθούν συνολικά – σε πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης στις 9 Μαρτίου του 2017 και κάποιοι πιο αισιόδοξοι αναφέρουν την 19η Ιανουαρίου του 2017.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι τα ελληνικά ομόλογα θα είναι ίσως τα μοναδικά ομόλογα στην ιστορία που θα ενταχθούν σε πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης για μόλις 6 μήνες καθώς παρά την παράταση το QE το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης θα ολοκληρωθεί.
Οι αποδόσεις των ομολόγων π.χ. στην 10ετία θα υποχωρήσουν στο 5% αλλά η Κύπρος δανείζεται με αποδόσεις 50% χαμηλότερα και το κυριότερο η Ελλάδα δανείζεται από τους δανειστές στο 1,5% και από τις αγορές στο 4% ή 5%.
Ένα από τα βασικά προβλήματα της Ελλάδος είναι η μετατροπή του κρατικού χρέους (τα δάνεια του ESM στην Ελλάδα) σε ιδιωτικό χρέος (ομόλογα που θα εκδίδονται και θα αγοράζουν διεθνείς επενδυτές, ιδιωτικά κεφάλαια).
Το κόστος δανεισμού θα είναι στο 4% πολύ υψηλότερα από το 1,5% που θα έχει καθοριστεί το νέο σταθερό επιτόκιο για ορισμένα δάνεια.
Οι τράπεζες με την ποσοτική χαλάρωση θα εκδώσουν καλυμμένες ομολογίες για να ενισχύσουν την ρευστότητα τους και να μειώσουν την εξάρτηση τους από το ευρωσύστημα….
Συμπέρασμα
Τα οφέλη της Ελλάδος από το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης θα είναι πολύ βραχύβια…
Με ένα άρθρο-καταπέλτη ο γνωστός δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου αποκαλύπτει στο site του mignatiou.com, τους πραγματικούς λόγους που μπορεί να οδηγήσουν στην πτώση του ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως γράφει:
Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας αισθάνεται το τελευταίο διάστημα μεγάλη πίεση. Οι δανειστές -με απαίτηση της Γερμανίας- δεν υποχωρούν από τις αξιώσεις τους και δεν αποδέχονται καμία αλλαγή στους αβάστακτους όρους του Ελληνικού Προγράμματος, με κίνδυνο να οδηγήσουν την κυβέρνηση σε πρόωρες εκλογές.
Αν και διαψεύδεται αυτό το ενδεχόμενο, όλο και περισσότερο καθίσταται πιθανό. Το σενάριο της πρόωρης εκλογικής αναμέτρησης είναι στο μυαλό των γραφειοκρατών των Βρυξελλών, το «αγαπούν» στο Βερολίνο και προς το παρόν δεν ασχολούνται στην Ουάσιγκτον, διότι δεν επηρεάζεται πια η υπερδύναμη από την ελληνική κρίση χρέους.
Όσο και αν είναι γλυκιά η εξουσία, και από την οικονομική θέση ξαφνικά έχεις δικό σου αεροπλάνο, όπως χαρακτηριστικά έγραψε ο Μίκης Θεοδωράκης, υπάρχουν και όρια. Και παρά τις διαψεύσεις ο κ. Τσίπρας είναι στα όρια του.
Προσωπικά πιστεύω ότι ο Πρωθυπουργός έχει ακόμα τη δυνατότητα να ξεπερνά τους σκοπέλους στη Βουλή, καθώς οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ είναι διατεθειμένοι να ψηφίσουν και τέταρτο Μνημόνιο για να διασώσουν τα προνόμιά τους. Έχουν υψηλό μισθό, δωρεάν αυτοκίνητο και ταξίδια, και άλλα πολλά οφέλη. Πως θα ψηφίσουν εναντίον του προσωπικού συμφέροντός τους; Άλλωστε οι περισσότεροι θα επισκεφθούν την επομένη της πτώσης της κυβέρνησης τα Γραφεία Ανεργίας. Άνεργοι ήταν, άνεργοι θα ξαναείναι…
Το θέμα, όμως, αφορά τον Πρωθυπουργό και τις δικές του αντοχές… Δεν είναι πολλές και φαίνεται αυτό σε κάθε του δραστηριότητα. Πολλοί άνθρωποι έχουν την εντύπωση πως δρα και αντιδρά εντελώς μηχανικά. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση του είναι ένα σκορποχώρι. Άλλοι στην ανατολή και άλλοι στη Δύση και ο καθένας κάνει του κεφαλιού του.
Αυτό το σκηνικό προκαλεί μεγάλη ανησυχία. Τα ελληνικά εθνικά θέματα, από το Κυπριακό μέχρι τις σχέσεις με την Τουρκία και την Αλβανία, απαιτούν υπευθυνότητα, αλλά πάνω απ’ όλα αγάπη γνήσια στην Πατρίδα, μακριά από αριστερο-δεξιούς εθνικισμούς. Ο ισλαμοεθνικιστής ηγέτης της Τουρκίας χάνει ταπεινωτικά στις νοτιοανατολικές περιοχές της χώρας του και οι αναλυτές αναμένουν ότι θα επιχειρήσει εξαγωγή των προβλημάτων του στο Αιγαίο και την Κύπρο.
Είναι έτοιμες η Αθήνα και η Λευκωσία να αντιμετωπίσουν την ψυχασθένεια του Ταγίπ Ερντογάν; Η απάντηση είναι αβασάνιστα όχι. Ο κ. Τσίπρας νοιώθει ασήκωτο το βάρος των αποφάσεων για την Κύπρο και το Αιγαίο και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι μία διχασμένη προσωπικότητα. Αλλάζει αποφάσεις αναλόγως των θέσεων του συνομιλητή του. Η απόφασή του για να οδηγήσει την Ελλάδα στην πενταμερή της Γενεύης χαρακτηρίζεται και από «εκβιασμό». Η αποδοχή των όρων της Τουρκίας, που μεταφέρθηκαν μέσω του κατοχικού ηγέτη Ακιντζί, είναι πισωγύρισμα για την Κύπρο και το λαό της. Και οι δικαιολογίες του Κύπριου Προέδρου, όπως εκφράστηκαν χθες και προχθές με δηλώσεις του, δεν αντέχουν καμίας απολύτως κριτικής. Διέπραξε μέγα λάθος, ας ελπίσουμε πως δεν είναι «θανάσιμο».
Πιστεύω πως το Κυπριακό και η μεγάλη πιθανότητα να παραδοθεί το νησί στη σφαίρα επιρροής του Ταγίπ Ερντογάν μέσω της συμφωνίας, την οποία διαπραγματεύεται ο κ. Αναστασιάδης, θα δοκιμάσει τις αντοχές του Αλέξη Τσίπρα. Έχοντας το βάρος στις πλάτες του, της υποστήριξης του φιλοτουρκικού σχεδίου Ανάν από τους «Δυτικο-Αμερικανούς» του ΣΥΡΙΖΑ, το 2004, ο Πρωθυπουργός γνωρίζει ότι άλλο είναι να ηγείσαι μίας χώρας και άλλο ενός περίεργου συνοθυλεύματος τάσεων, που ξεκινούν από τα περίχωρα της τρομοκρατίας μέχρι το …Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Γνωρίζει ότι δεν έχει κανένα δικαίωμα να υποχωρήσει στο πρόβλημα της Κύπρου. Η θέση του για τερματισμό των εγγυήσεων και αποχώρηση του κατοχικού στρατού είναι εθνική και απόλυτα ορθή. Τυχόν υποχώρηση σ’ αυτά τα δύο ζητήματα, θα προκαλέσουν αντίδραση. Θα είναι χείμαρρος η οργή. Η Κύπρος δεν πωλείται, όποιο και αν είναι το τίμημα, ο εκβιασμός και η απειλή. Διότι στο νησί οι άνθρωποι αμύνονται και για την Ελλάδα.
Ο μοναδικός λόγος για τον οποίο ο Ερντογάν δεν δημιουργεί περισσότερα προβλήματα στο Αιγαίο και τη Θράκη είναι η Κύπρος. Τίποτα άλλο… Τους πολιτικούς στην Αθήνα δεν τους έχει ούτε καν για πρόγευμα…
