Το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο αναδεικνύονται πρωταθλητές στην ευρωζώνη στο να βρίσκουν τρόπους να δίνουν μεγάλες φοροαπαλλαγές σε πολυεθνικές. Και αυτό το κάνουν μεταξύ άλλων για να εξασφαλίσουν θέσεις εργασίες για τους πολίτες τους. Μετά το φορολογικό σκάνδαλο των Luxleaks και τις υποθέσεις σχετικά με τα επονομαζόμενα ‘sweetheart deals’, το Ευρωπαϊκό Δίκτυο για το Χρέος και την Ανάπτυξη (Eurodad) αποκαλύπτει πως το ειδικό φορολογικό καθεστώς καλά κρατεί.
Είναι γεγονός πως τον τελευταίο καιρό η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπαθεί να αυξήσει τους φορολογικούς κανόνες εντός της Ευρώπης. Θετική εξέλιξη αποτελεί ο αριθμός των Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων που τάσσονται υπέρ της μεγαλύτερης διαφάνειας, ο οποίος και συνεχίζει να μεγαλώνει.
Το αρνητικό, όμως, είναι ότι ο αριθμός των μυστικών ‘sweetheart deals’ μεταξύ κυβερνήσεων και πολυεθνικών εταιρειών έχει εκτοξευτεί, παρά το πρόσφατο φοροσκάνδαλο του Λουξεμβούργου.
Το Ευρωπαϊκό Δίκτυο για το Χρέος και την Ανάπτυξη (Eurodad) ανέλυσε στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής από τις 17 χώρες της Ε.Ε. και τη Νορβηγία, και προέκυψε ότι το ειδικό φορολογικό καθεστώς για τις ξένες εταιρείες είχε αυξηθεί 160% σε 1.444 συμφωνίες, μέχρι το τέλος του 2015 (από 547 συμφωνίες το 2013).
Σύμφωνα με την έρευνα, οι πιο σημαντικές αυξήσεις σε ‘sweetheart deals’ σημειώθηκαν στο Βέλγιο και το Λουξεμβούργο (κατά 248% και 50% αντίστοιχα, σε έναν μόνο χρόνο).
Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, είχε στο παρελθόν αναφερθεί στην υπόθεση ως ένα φοροσκάνδαλο που δημιουργεί μεγάλο έλλειμμα και έχει οδηγήσει σε φοροδιαφυγή πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ με “νόμιμο τρόπο”.
Παράλληλα, καταδίκασε την ισχύουσα ευρωπαϊκή πραγματικότητα υποστηρίζοντας πως έχει τρύπες που «επιτρέπουν φορολογικούς παραδείσους μέσα στην Ε.Ε.»
40 διεθνή μέσα ενημέρωσης, μεταξύ των οποίων Le Monde, Guardian, και Suddeutsche Zeitung, είχαν αποκαλύψει μυστικές φορολογικές συμφωνίες ανάμεσα σε Λουξεμβούργο και 340 πολυεθνικές εταιρείες με στόχο την ελαχιστοποίηση των φόρων τους.
Ανάμεσα στις πολυεθνικές υπάρχουν ονόματα όπως Apple, Amazon, Ikea, Pepsi, Heinz, Verizon Skype, Walt Disney, Koch Industries, Bombardier, Telecom Italia.
Με βάση εκτενή έρευνα και έγγραφα που έχει στην κατοχή της η Διεθνής Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ), οι συμφωνίες αυτές συνομολογήθηκαν ανάμεσα στο 2002 και το 2010 και αντιπροσώπευαν ποσά δισεκατομμυρίων ευρώ σε διαφυγόντα φορολογικά έσοδα για τις χώρες όπου οι εταιρείες αυτές δραστηριοποιούνταν και κατέγραφαν κέρδη.
Παράλληλα, σύμφωνα με την έρευνα της Eurodad, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις συνεχίζουν να υπογράφουν προβληματικές φορολογικές συμβάσεις με τις αναπτυσσόμενες χώρες.
Οι συνθήκες αυτές μπορούν να διευκολύνουν την παράκαμψη του εταιρικού φόρου και να επιβάλουν περιορισμούς στα φορολογικά συστήματα των εκάστοτε χωρών.
Υπάρχουν κατά μέσο όρο 42 συνθήκες με αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίες μειώνουν τον φορολογικό συντελεστή τους κατά 3,8 τοις εκατό.
Μάλιστα, η συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαϊκών χωρών που καλύπτονται από την εν λόγω έκθεση παραμένουν αντίθετοι με την πρόταση για τη δημιουργία ενός διακυβερνητικού σώματος φορολόγησης εντός ΟΗΕ, το οποίο θα χορηγεί στις αναπτυσσόμενες χώρες μια θέση στο τραπέζι σε διαπραγματεύσεις για τα παγκόσμια φορολογικά πρότυπα.
