Παρέμβαση του Προέδρου της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων στην Επιτροπή Ελέγχου του Προϋπολογισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
Την ανάγκη να απλοποιηθεί η πολυπλοκότητα που υπάρχει σήμερα στη χρήση των κοινοτικών κονδυλίων και να βελτιωθεί το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο, υπογράμμισε σήμερα από τις Βρυξέλλες ο πρόεδρος της Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής των Ελλήνων, Γεράσιμος Μπαλαούρας, ο οποίος έλαβε μέρος στη Διακοινοβουλευτική Συνεδρίαση της Επιτροπής Ελέγχου του Προϋπολογισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με τη συμμετοχή των εθνικών Κοινοβουλίων.
Ο Γ. Μπαλαούρας επισήμανε ότι το σύστημα περιορισμένης διαχείρισης μεταξύ κρατών και Επιτροπής συμβάλλει στη συνυπευθυνότητα και τη συλλογική συμμετοχή στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι και ότι η επιμερισμένη ευθύνη αποτελεί ουσιαστική ευρωπαϊκή προστιθέμενη αξία που θα πρέπει να διατηρηθεί στο μέλλον, αντιμετωπίζοντας, ωστόσο, την ανάγκη για περαιτέρω απλοποίηση, αναλογικότητα και ευελιξία.
Σε αναφορά πολλών εκπροσώπων των εθνικών κοινοβουλίων στην Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), υποστήριξε ότι συνολικά από την έναρξή της ως σήμερα, ωφελήθηκαν όλα τα κράτη-μέλη. Συγκρίνοντας όμως μεταξύ των κρατών-μελών, η διαπίστωση είναι ότι τα μεγάλα κράτη ωφελήθηκαν πολύ περισσότερο ενώ τα μικρά ωφελήθηκαν πολύ λιγότερο γιατί είχαν διαφορετικές προτεραιότητες, κυρίως, όμως, δεν υπήρξε πρόνοια για να κατανοήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση ότι υπήρχαν παραδοσιακές καλλιέργειες και μικροί κλήροι που έπρεπε να συντηρηθούν.
Συνέχισε λέγοντας ότι στα μικρά κράτη δόθηκαν επιδοτήσεις, με συνέπεια οι μικροκαλλιεργητές να βολεύονται για λίγο καιρό και έτσι χάθηκαν μικρές καλλιέργειες που θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν την Ευρώπη και αναφέρθηκε χαρακτηριστικά στην Ελλάδα, η οποία κατά το παρελθόν είχε μεγάλη επάρκεια στην κάλυψη των διατροφικών της αναγκών, σήμερα, όμως, με βάση τα ποσοστά, υπάρχει αντιστροφή και το 75% αγροτικών προϊόντων είναι εισαγόμενο από Ολλανδία και άλλες χώρες, παρότι οι κλιματολογικές συνθήκες στη χώρα μας είναι ιδανικές και σίγουρα πιο ευνοϊκές από αυτές άλλων χωρών, από τις οποίες τώρα εισάγονται τα προϊόντα.
Σημείωσε, τέλος, ότι θα μπορούσε να υπάρξει ευελιξία ώστε τα μικρά κράτη, που μπορούν να θεωρηθούν και ως περιφέρειες, να τυγχάνουν μεγαλύτερης βοήθειας, διότι η περιφέρεια σε ένα μεγάλο πλούσιο κράτος δεν μπορεί να συγκριθεί με μια μικρή περιφέρεια φτωχή σε ένα πολύ φτωχό μικρό κράτος, το οποίο βρίσκεται σε κρίση όπως η Ελλάδα, και ότι θα πρέπει να δοθεί έμφαση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ώστε να επαναφερθεί η συζήτηση της συνθήκης για τη σύγκλιση που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της ίδρυσης της Ε.Ε., για να μην υπάρχουν συνεχώς αποκλίσεις, όπως συμβαίνει σήμερα σε όλα τα δεδομένα, κι όχι μόνο στα αγροτικά ή περιφερειακά δρώμενα της ΕΕ.
Έδωσε δε ως παράδειγμα τη Γερμανία, η οποία έχει πλεόνασμα στα δημοσιονομικά της 9%, όταν αυτό απαγορεύεται από τις συνθήκες, σε αντίθεση με τα κράτη που παρουσιάζουν παραπάνω έλλειμμα
και κινδυνεύουν με τιμωρία.
