Ο Αμερικανός πτέραρχος Charles F. Wald αναλύει γιατί οι ΗΠΑ πρέπει να μεταφέρουν τη βάση του Ιντσιρλίκ και να μειώσουν την εξάρτηση τους από την Τουρκία που γίνετραι ολοένα και περισσότερο ασταθής και φιλική προς τις ΗΠΑ.
Διαβάστε τι έγραψε στο defenceone.com:
Η βάση του Ιντσιρλίκ υποστηρίζει τις πιο ζωτικές αμερικανικές στρατηγικές ανάγκες εδώ και 50 χρόνια, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και τώρα κατά των τζιχαντιστών. Τώρα όμως, καθώς η Τουρκία καθίσταται πιο ασταθής και λιγότερο φιλική προς τις ΗΠΑ θα ήταν σκόπιμο οι Αμερικανοί να προετοιμαστούν να κάνουν και χωρίς το Ιντσιρλίκ.
Τον Ιούλιο η τουρκική κυβέρνηση δημόσια κατηγόρησε τις ΗΠΑ ότι στήριξαν το αποτυχημένο πραξικόπημα. Τώρα η Άγκυρα ενισχύει την στρατιωτική της συνεργασία με τη Μόσχα, βομβαρδίζει τους υποστηριζόμενους από τους Αμερικανούς Κούρδους στην Συρία που μάχονται το ΙΚ και περιπλέκει την κατάσταση στον αγώνα κατά των τζιχαντιστών δημιουργώντας θέμα με το Ιράκ για τη Μοσούλη.
Μετά την επίσκεψη του υπουργού Άμυνας Άστον Κάρτερ στην Τουρκία δεν θα υπήρχε καταλληλότερος χρόνος για τις ΗΠΑ να ξανασκεφθούν την εξάρτησή τους από τη βάση του Ινστιρλίκ. Η βάση αποτελούσε την εικόνα της δέσμευσης των ΗΠΑ να υπερασπιστούν την Τουρκία.
Στην Άγκυρα υπάρχει η πεποίθηση πως οι ΗΠΑ χρειάζονται την Τουρκία περισσότερο από όσο οι ΗΠΑ την Τουρκία. Αυτό είναι εμφανές από την προθυμία της τουρκικής ηγεσίας να αξιοποιήσει τον γεωστρατηγικό ρόλο της Τουρκίας, λόγω του πολέμου στην Συρία και της παρουσίας αμερικανικών δυνάμεων στο έδαφός της, ώστε να πιέσει την Ουάσινγκτον.
Ακόμα και πριν το πραξικόπημα η τουρκική ηγεσία φαινόταν πως δρούσε χωρίς να φοβάται την όποια μομφή στο εσωτερικό και το εξωτερικό. Εντός η τουρκική κυβέρνηση καταπάτησε την ελευθερία του Τύπου και την ελευθερία του λόγου. Στην περιοχή συνεχώς απέφευγε να βοηθήσει, αν δεν υπονόμευε κιόλας κάθε αμερικανική προσπάθεια συντριβής του ΙΚ. Όλα αυτά τα έπραττε βασιζόμενη στην πεποίθηση, που δυστυχώς ενίσχυε η αμερικανική κυβέρνηση, πως η στρατηγική σημασία της Τουρκίας θα την σώσει από την αμερικανική κριτική.
Την ίδια ώρα η αυξανόμενη αστάθεια στο εσωτερικό της Τουρκίας αποτελεί τροχοπέδη για τις αμερικανικές επιχειρήσεις. Κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος και μετά διακόπηκε η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στη βάση για μια εβδομάδα με αποτέλεσμα τη διακοπή των επιχειρήσεων κατά του ΙΚ και τον περιορισμό τους για αρκετές ημέρες ακόμα.
Αυτό είναι ανεπίτρεπτο και κατά συνέπεια απαιτείται η εύρεση εναλλακτικής λύσης που θα αντικαθιστά αυτή του Ιντσιρλίκ. Η καλύτερη λύση θα ήταν η δημιουργία νέου αεροδρομίου στο Ιράκ, ειδικά στην περιοχή της αυτόνομης κουρδικής περιοχής. Μια τέτοια ιδέα δεν είναι καινούργια καθώς έχει τεθεί από αμερικανικά think tanks από πέρυσι. Στόχος είναι ο τερματισμός της εξάρτησης των ΗΠΑ από την Τουρκία.
Φυσικά η πρόταση αυτή απαιτεί την έγκριση του Ιράκ και των Κούρδων και οι ΗΠΑ θα πρέπει άμεσα να ξεκινήσουν τις σχετικές επαφές. Ακόμα όμως και αν για πολιτικούς λόγους μια τέτοια λύση δεν καταστεί εφικτή οι ΗΠΑ έχουν άλλες εναλλακτικές λύσεις. Υπάρχουσες βάσεις στην Ιορδανία και στην Κύπρο έχουν τις αναγκαίες προδιαγραφές. Μια τέτοια κίνηση άλλωστε θα έστελνε και ένα ισχυρό μήνυμα στην Άγκυρα, παράλληλα.
Η αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων έναντι του Ιντσιρλίκ θα μείωνε την πιθανότητα τελικά οι ΗΠΑ να υποχρεωθούν να εγκαταλείψουν το Ιντσιρλίκ. Αν η Ουάσινγκτον έχει εναλλακτικές η Άγκυρα θα βρεθεί αντιμέτωπη με το ενδεχόμενη ακόμα μεγαλύτερης στρατηγικής απομόνωσης. Με λίγα λόγια με λίγη διορατικότητα το Ιντσιρλίκ θα μπορούσε να μετατραπεί σε όχημα πίεσης των ΗΠΑ προς την Τουρκία αντί του αντιθέτου που συμβαίνει σήμερα.
