Του Ανδρέα Ανδριανόπουλου
Νόμο 7.500 χιλιάδων σελίδων καλείται να ψηφίσει η Βουλή μέσα σε τρεις περίπου ημέρες !! Κανένας σοβαρός νομοθέτης που θεωρεί πως επιτελεί με κάποια επάρκεια τα όποια καθήκοντα του έχει αναθέσει ο λαός μιας χώρας δεν θα μπορούσε να δεχθεί μια τέτοια ταπείνωση.
Δηλώνω απερίφραστα πως αν βρισκόμουν στη θέση των σημερινών Βουλευτών θα δήλωνα αποχή από τις σχετικές συνεδριάσεις και ψηφοφορίες. Θα ήταν πρακτικά αδύνατο να τοποθετηθώ είτε υπέρ είτε και κατά των σχετικών διατάξεων. Διότι από τα πράγματα δεν θα ήταν δυνατόν να κατανοήσω και να αναλύσω το όποιο τους περιεχόμενο.
Η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του Κοινοβουλίου δεν γνωρίζει τις ακριβώς ψηφίζει. Και το κυριότερο, είναι αδύνατον να είναι σε θέση να καταλάβει τι ακριβώς κρύβεται πίσω από τις διατάξεις που εμφανίζονται μπροστά της για να εξασφαλίσει την 0ριακή της έγκριση.
Είναι αδύνατον να κυβερνάται σοβαρά και με δημοκρατικές διαδικασίες μια χώρα της οποίας η νομοθετική εξουσία έχει σχεδόν ολοκληρωτική άγνοια για τα ζητήματα για τα οποία αποφασίζει. Θα ήταν πολύ απλούστερο και σαφώς εντιμότερο αν καταργούσαν το Κοινοβούλιο και στη θέση του εμφανίζονταν μοναχά οι όποιοι πολιτικοί αρχηγοί πιστωμένοι με τον αριθμό των εδρών που το κόμμα τους θα είχε κερδίσει κατά τις τελευταίες εκλογές και κατέθεταν κάθε φορά τους σχετικούς ψήφους. Το σύστημα θα ήταν απλούστερο, γρηγορότερο, σαφώς τιμιότερο και δραστικά φτηνότερο.
Δεν αντιλαμβάνομαι το νόημα της συζήτησης περί αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας όταν μονάχα ορισμένοι τεχνοκράτες καταλαβαίνουν ακριβώς τι γίνεται και μετρημένοι στα δάχτυλα πολιτικοί έχουν συνείδηση των επιπτώσεων και κοινωνικών συνεπειών των νόμων που ψηφίζονται.
Από τα πράγματα η έννοια της δημοκρατίας εξευτελίζεται, ο χαρακτήρας του πολιτεύματος αλλοιώνεται και η ποιότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία ανήκουμε και που υποτίθεται παρακολουθεί και βέβαια εγκρίνει τις σχετικές πρακτικές γελοιοποιείται. Δεν είναι περίεργο πως οι Βρετανοί, από χρόνια θεματοφύλακες της λογικής και των αρχών του σύγχρονου Κοινοβουλευτισμού προβληματίζονται σοβαρά για το αν θα πρέπει να παραμείνουν στην Ένωση.
Πολλά δείχνουν να αλλάζουν. Και όλα δυστυχώς προς το χειρότερο. Όλα αυτά δεν αποτελούν διαφήμιση της Δημοκρατίας. Κι ενισχύουν τους προβληματισμούς των λαών αλλά και την ισχυροποίηση των άκρων.
http://www.liberal.gr/arthro/
