Πολύ πριν ανέλθει στην εξουσία στη Ρωσία, ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε μια «προσήλωση» στην Ουκρανία, σύμφωνα με τον συγγραφέα μιας ολοκληρωμένης νέας βιογραφίας για τον μακροχρόνιο Ρώσο ηγέτη.
Ο Φίλιπ Σορτ, σημείωσε σε ένα άρθρο που δημοσίευσε το Time την Τετάρτη ότι η Ουκρανία μπόρεσε να αποκτήσει ανεξαρτησία όταν κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση το 1991. Ο Πούτιν, ο οποίος διορίστηκε αναπληρωτής πρόεδρος το 1999 και έκτοτε διατηρεί την κυριαρχία του εξουσία στη Ρωσία μέσω των προεδρικών και πρωθυπουργικών γραφείων, είπε λίγες μέρες πριν εισβάλει στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου ότι ο δυτικός γείτονας της Ρωσίας «στην πραγματικότητα δεν είχε ποτέ σταθερές παραδόσεις πραγματικού κράτους».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Πούτιν – Ερντογάν: Συμφώνησαν να “ενισχύσουν τις εμπορικές ανταλλαγές”- Ευγνωμονεί η Ε.Ε την Τουρκία για το φυσικό αέριο
Όταν ο Πούτιν ανακοίνωσε την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία στα τέλη Φεβρουαρίου, δεν την περιέγραψε ως πόλεμο, αλλά ως «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» με στόχο την «αποστρατιωτικοποίηση και αποναζιστικοποίηση» μιας χώρας που κατηγόρησε για εκφοβισμό και γενοκτονία. Ωστόσο, η Ουκρανία είπε ότι η Ρωσία αναζητούσε ένα ψεύτικο πρόσχημα για να προσπαθήσει να δικαιολογήσει την επίθεσή της, ανέφερε το Reuters.
Ενώ μόνο ο Πούτιν γνωρίζει τις πραγματικές του προθέσεις να εισβάλει στη χώρα, το Γερμανικό Ταμείο Μάρσαλ, μια δεξαμενή σκέψης δημόσιας πολιτικής, έγραψε τον Ιανουάριο, πριν από την εισβολή, ότι ο Πούτιν θέλει «να χαλαρώσει τις σύσφικτες στρατιωτικές, πολιτικές και οικονομικές σχέσεις μεταξύ της Ουκρανίας και της Δύσης».
Εκτός από την ικανότητα της Ουκρανίας να αποκτήσει ανεξαρτησία με τη διάλυση της ΕΣΣΔ το 1991, ο Σορτ έγραψε στο άρθρο του Time ότι ο Πούτιν είδε την πρώτη μεγάλη πολιτική ήττα της προεδρίας του στα χέρια της Ουκρανίας. Αυτό ήταν όταν η Ουκρανία είδε τις διαδηλώσεις της Πορτοκαλί Επανάστασης στα τέλη του 2004, οι οποίες, σύμφωνα με το think tank Atlantic Council, εμπόδισαν τον υποστηριζόμενο από το Κρεμλίνο υποψήφιο Βίκτορ Γιανουκόβιτς να εξασφαλίσει την ουκρανική προεδρία.
Ο Σορτ έγραψε επίσης ότι μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία το 2014, ο Πούτιν ήλπιζε ότι οι συμφωνίες του Μινσκ, μια σειρά συμφωνιών με στόχο τον τερματισμό της σύγκρουσης στην ανατολική περιοχή του Ντονμπάς της Ουκρανίας μεταξύ Ουκρανών και αυτονομιστών που υποστηρίζονται από τη Ρωσία, θα «οδηγούσαν στη δημιουργία ενός ομοσπονδιακού συστήματος που εγγυάται ουσιαστικά την ουδετερότητα της Ουκρανίας».
«Αλλά αυτό δεν είχε συμβεί», είπε ο Σορτ. «Αντίθετα, η Ουκρανία έγινε στρατιωτικό φυλάκιο της δυτικής συμμαχίας, όχι τυπικά μέλος αλλά στην πράξη στενός εταίρος, σκληρά απέναντι στα σύνορα της Ρωσίας».
Αυτό, έγραψε ο Σορτ, ήταν το πρόσχημα, αλλά όχι ο βασικός λόγος για την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, η οποία, όπως είπε, είχε να κάνει τόσο με το «να φέρει την Ουκρανία στα όρια» και να δείξει ότι οι ΗΠΑ δεν είχαν τη δύναμη να την αποτρέψουν. Συμπεριέλαβε σχόλια που είπε ότι προέρχονταν από τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ.
«Αυτό δεν είναι στην πραγματικότητα, ή τουλάχιστον, όχι πρωτίστως, καθόλου για την Ουκρανία... Αντικατοπτρίζει τη μάχη για το πώς θα μοιάζει η [μελλοντική] παγκόσμια τάξη», είπε ο Λαβρόφ, σύμφωνα με τον Σορτ. «Θα είναι ένας κόσμος στον οποίο η Δύση θα οδηγεί τους πάντες ατιμώρητα και χωρίς αμφιβολία ή θα είναι κάτι διαφορετικό;».
