Κόντρα κυβέρνησης και Δικαιοσύνης, επίθεση της αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση για το θέμα της Δικαιοσύνης, την υπόθεση των συνομιλιών του Πάνου Καμμένου με το ισοβίτη για το «Noor1» και των αποκαλύψεων του Γιάνη Βαρουφάκη, σε υψηλούς και με αιχμηρό τρόπο απαντήσεις από το Μέγαρο Μαξίμου και...
Σήψη και παρακμή για το πολιτικό σύστημα, αλλά και η Δικαιοσύνη κατώτερη των περιστάσεων όπως αποδεικνύεται. Που μπορεί πλέον να ελπίζει ο ελληνικός λαός για να δει επιτέλους μία «άσπρη ημέρα» και το δίκιο του; Πώς μπορεί η ελληνική κοινωνία να αντιμετωπίσει τις επιθέσεις που δέχεται από το εξωτερικό και το εσωτερικό της χώρας;
Αυτό είναι το βασικό ερώτημα που απασχολεί ή θα έπρεπε να απασχολεί. Όταν η πολιτική εξουσία νομοθετεί και εκτελεί κατ' εντολή των δανειστών και όταν η Δικαιοσύνη πρώτα κοιτάζει τα του οίκου της και μετά την ελληνική κοινωνία (έχει αποδειχθεί πολλές φορές στα χρόνια των μνημονίων) οι Έλληνες πολίτες παραμένουν απροστάτευτοι και έρμαια των καλοθελητών.
Μεγάλο πρόβλημα είναι βεβαίως και οι ανεκτέλεστες δικαστικές αποφάσεις. Πόσες αποφάσεις έχουν βγει από τα δικαστήρια για την αντισυνταγματικότητα μέτρων και πόσες εξ αυτών έχουν εφαρμοστεί; Γιατί ο πολίτης δεν μπορεί να βρει ποτέ το δίκιο του και βρίσκεται πάντοτε απέναντι σε τυχοδιώκτες πολιτικούς, επιχειρηματίες που βάζουν πάνω απ' όλα το συμφέρον του και βεβαίως το κράτος που θεωρεί τα πάντα τσιφλίκι του;
Απαντήσεις για όλα αυτά είναι δύσκολο να δοθούν. Είναι βέβαιο πώς η Δικαιοσύνη θα μπορούσε να λειτουργήσει πολύ καλύτερα. Σε καμία περίπτωση όμως οι πολιτικοί δεν μπορούν να επιτίθενται, να απαξιώνουν και να στοχεύουν στη εν τέλει χειραγώγηση της Δικαιοσύνης και στον έλεγχο των αποφάσεων. Σε ένα βαθμό έχει συμβεί. Αν συνεχίσει ωστόσο, δεν πρόκειται να μείνει τίποτα όρθιο.
Παρακολουθούμε τις τελευταίες ημέρες μία πρωτοφανής επίθεση της κυβέρνησης στη Δικαιοσύνη. Εκδηλώνεται με διάφορες αφορμές. Η απόφαση για την Ηριάννα ήταν μία εξ αυτών. Φαίνεται όμως πώς το μέτωπο αυτό δεν κλείνει και συντηρείται και από την αντιπολίτευση, η οποία γίνεται και αυτή μέρος του προβλήματος με τον τρόπο και την τακτική που ακολουθεί υπερασπιζόμενη δήθεν τη Δικαιοσύνη, αλλά με στόχο την κριτική σε βάρος της κυβέρνησης.
Και η ίδια ωστόσο (η αντιπολίτευση), και μιλάμε για τα δύο κόμματα εξουσίας, τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ με τον ίδιο σχεδόν τρόπο δεν λειτούργησαν κατά το παρελθόν; Δεν έκαναν προαγωγές και τοποθετήσεις «ημετέρων»; Δεν προσπάθησαν να παρέμβουν στη Δικαιοσύνη για αρκετά θέματά (να θυμίσουμε τις παρεμβάσεις στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής);
Πρέπει αυτός ο κατήφορος να σταματήσει και απ' όλες τις πλευρές. Και από τους πολιτικούς και από τους δικαστικούς. Δεν μπορεί πρόεδρος του Αρείου Πάγου με το που λαμβάνει συνταξιοδότηση να τοποθετείται επικεφαλής του νομικού γραφείου του Αλέξη Τσίπρα, του πρωθυπουργού. Ξεφεύγει από κάθε μέτρο ηθικής τάξεως και όχι μόνο.
Η Ένωση Δικαστικών και Εισαγγελέων κατηγόρησε με ανακοίνωση της ευθέως την κυβέρνηση ότι επιχειρεί να υλοποιήσει ένα σχέδιο χειραγώγησης της Δικαιοσύνης από το παρακράτος και έμμισθους κονδυλοφόρους. Πολύ σκληρή ανακοίνωση. Και σε ένα βαθμό έχουν δίκιο. Μήπως όμως και αυτοί να αναλογιστούν τις ευθύνες τους για το ποιοι κυκλοφορούν έξω και ποιοι είναι μέσα...
Ήρθε η ΝΔ να καλέσει τον πρωθυπουργό να αναλάβει τις ευθύνες του για να σταματήσει αυτός ο ολισθηρός δρόμος και παράλληλα κάλεσε σε εγρήγορση όλους τους Έλληνες πολίτες με αναφορές και στη σημερινή επέτειο για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας για να δεχθεί την απάντηση από το Μέγαρο Μαξίμου πώς στελέχη της έχουν επιβάλει αποφάσεις στη Δικαιοσύνη και άλλα ελέγχονται από τη Δικαιοσύνη για χρηματισμό.
Όλη αυτή την κατάσταση, μαζί και με την υπόθεση του Καμένου για τις συνομιλίες του με τον ισοβίτη της υποθέσεως του «Noor-1», λόγω της κόντρας με του προέδρου των ΑΝΕΛ με το επιχειρηματία Βαγγέλη Μαρινάκη, μόνο μία λέξη μπορεί να την περιγράψει: Ζόφος!
Στο σάπιο κλίμα έρχονται να προστεθούν οι αποκαλύψεις του τέως υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη για το Plan B ή Plan X, το οποίο θα οδηγούσε σε έξοδο από το ευρώ τη χώρα και ξαφνικά κάποιοι ανακάλυψαν πώς όλα αυτά τα ήξερε ο Αλέξη Τσίπρας. Προφανώς και τα ήξερε. Αυτός δεν τον επέλεξε για τη θέση του υπουργού των Οικονομικών; Το σχέδιο αυτό δεν υλοποιούσε ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι και το καλοκαίρι του 2015;
Το θέμα ήταν πώς ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ένα πρόγραμμα το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να υλοποιήσει. Ήταν σχέδιο επί χάρτου. Μια ουτοπία. Εκεί στήθηκε και η εξαπάτηση των Ελλήνων δήθεν με την ελπίδα και το σκίσιμο των μνημονίων. Όταν ο κ. Τσίπρας αντιλήφθηκε τους κινδύνους για τη χώρα, αλλά κυρίως για τον ίδιο προσωπικά άλλαξε ρότα και άδειασε τον υπουργό του και πολλούς ακόμη.
Ιδίως τον ελληνικό λαό που ψήφισε στο δημοψήφισμα «όχι» στο νέο μνημόνιο και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το μετέτρεψε σε «ναι». Εκεί τελείωσε ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Α. Τσίπρας. Απλά συνεχίζουν να κυβερνούν ή έτσι νομίζουν γιατί δεν υπάρχει εναλλακτική λύση και δεν μπορούν οι Έλληνες πολίτες να εμπιστευτούν πλέον κανέναν.
Πιστεύει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η παρέα του στη ΝΔ πώς αν επιμένει στην Εξεταστική Επιτροπή για το πρώτο εξάμηνο του 2015, προκειμένου «να μάθει ο λαός τί συνέβη» ή στην Εξεταστική Επιτροπή για τον Πάνο Καμμένο, πώς θα κερδίσει πόντους ή ότι θα τον εμπιστευτεί η ελληνική κοινωνία;
Μα η ΝΔ δεν ήταν αυτή που απαξίωσε την Εξεταστική Επιτροπή; Ξεχνάμε τι συνέβη με τα πεπραγμένα της κυβέρνησης Σημίτη και την Εξεταστική για τα εξοπλιστικά; Πότε έχει γίνει Εξεταστική ή Προανακριτική Επιτροπή και αποδείχθηκε κάτι; Μπήκε ένας πολιτικός στη φυλακή; Ποτέ και κανένας. Την ίδια τακτική ακολούθησε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Άνθρακες ο θησαυρός.
Όλοι λοιπόν έχουν τις ευθύνες τους και κοιτάζουν πότε με κόντρες, πότε με επιθέσεις στη Δικαιοσύνη, πότε με αλληλοκατηγορίες να τις καλύψουν. Και όσο συμβαίνει αυτό, το κλίμα θα δηλητηριάζεται ακόμη περισσότερο και οι πολίτες θα πληρώνουν ακόμη πιο βαρύ το μάρμαρο. Ίσως και αυτός να είναι ο στόχος...
