Ο Κώστας Καραμανλής με τα όσα έγραψε στον πρόλογο του βιβλίου του βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας και δημοσιογράφου Κώστα Γκιουλέκα δεν έστειλε μόνο μήνυμα “εθνικής ομοψυχίας” σχετικά με την πολιτική διαχείριση της οικονομικής κρίσης και τις προκλητικές συμπεριφορές των γειτόνων, όπως της Τουρκίας και του Ρ.Τ. Ερντογάν που αμφισβητούν τη Συνθήκη της Λωζάνης και μαζί τα σύνορα μας. Έστειλε και το μήνυμα ότι είναι “παρών” στην πολιτική και δεν έχει αποσυρθεί όπως πολλοί νομίζουν.
“Η μελέτη και η κατανόηση του παρελθόντος είναι η ασφαλέστερη οδός για την αποφυγή της επανάληψης λαθών που οδηγούν σε καταστροφές” έγραψε στον πρόλογο του βιβλίου «Ο Μακεδονικός Αγώνας 1903-1908. Από τις εφημερίδες της εποχής» του Κώστα Γκιουλέκα για να προσθέσει “αναδεικνύει όμως η Ιστορία και ένα άλλο δίδαγμα, την ανάγκη διαρκούς επαγρύπνησης, ισχυρής πολιτικής βούλησης και ομοψυχίας σ’ έναν δύσκολο και διαρκώς μεταβαλλόμενο κόσμο”.
“Η μελέτη και η κατανόηση του παρελθόντος είναι η ασφαλέστερη οδός για ένα καλύτερο και πιο ειρηνικό μέλλον. Για την αποφυγή της επανάληψης λαθών που οδηγούν σε καταστροφές. Για την καταδίκη των πρακτικών που πάντα και παντού οδηγούν σε περιπέτειες. Το δίδαγμα αυτό της ιστορίας είναι πάντα επίκαιρο. Πολύ περισσότερο σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, διεθνούς αναστάτωσης και γεωπολιτικής αστάθειας.
Και αφορά βεβαίως όλες τις ηγεσίες, κατά μείζονα λόγο όμως εκείνες που ρέπουν στην παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου και των διεθνών συνθηκών, που υποθάλπουν ανιστόρητους αλυτρωτισμούς που εγείρουν αβάσιμες διεκδικήσεις”. Επισημαίνει τέλος ότι “η προσπάθεια για ειρηνική και αρμονική συνύπαρξη με όλους τους λαούς είναι ύψιστο καθήκον και κριτήριο υπευθυνότητας ηγεσιών και πολιτών. Υπέρτατο όμως χρέος είναι η προάσπιση εθνικών συμφερόντων”.
Ο Κώστας Καραμανλής αφενός προειδοποιεί πώς μπορεί να υπάρξει μια εθνική καταστροφή με τα δεδομένα που υπάρχουν και την αμφισβήτηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων από την Τουρκία και αφετέρου εμφανίζεται να επιχειρεί να τονώσει το εθνικό φρόνημα των Ελλήνων, απευθυνόμενος περισσότερο όμως στους ψηφοφόρους της δεξιάς που έχουν πιο έντονα τα συναισθήματα του πατριωτισμού.
Πριν από λίγο καιρό ο πρώην πρωθυπουργός είχε κάνει άλλη μία παρέμβαση λέγοντας πώς “η χώρα σέρνεται και θα συνεχίσει να σέρνεται” στέλνοντας και πάλι το μήνυμα της αλλαγής πολιτικής, ενώ στις αρχές Οκτωβρίου είχε συναντηθεί με τον πρόεδρο της ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη στην Τήνο μαζί με συνεργάτες τους. Και δεν ήταν η πρώτη φορά. Τουλάχιστον άλλες δύο έχουν συναντηθεί Καραμανλής και Μητσοτάκης, ενώ ο πρώην πρωθυπουργός ποτέ δεν έπαψε nα δέχεται κόσμο στο γραφείο του στην πλατεία Μαβίλη και βεβαίως να ενημερώνεται για όλες τις πολιτικές εξελίξεις.
Και ο λόγος είναι προφανής. Ποτέ δεν αποσύρθηκε πραγματικά από την πολιτική είτε ως πρόσωπο που θα μπορούσε να συνενώσει την δεξιά παράταξη είτε ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας με αυξημένες ωστόσο αρμοδιότητες.
Και εξηγούμε: Όσον αφορά στο πρώτο σενάριο ο Κώστας Καραμανλής δεν φαίνεται διατεθειμένος να αμφισβητήσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη αν και αδυνατεί ο τελευταίος να ελέγξει τη ΝΔ και να την βάλει σε ρότα εξουσίας (αυτό το θέμα θα το αφήσουμε προς το παρόν). Ωστόσο είναι πολύ πιθανό να το κάνουν άλλοι. Ενδεικτικά αναφέρουμε πώς ο Αντώνης Σαμαράς, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, κινείται στην κατεύθυνση να κάνει κόμμα. Το αν θα του βγει ή όχι αυτό είναι άλλο ζήτημα, αλλά υπονομεύει συστηματικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Η δε επιλογές και η πολιτική τα τελευταία χρόνια από την ΝΔ έχουν “σπάσει” το χώρο της δεξιάς και έχουν στείλει πολλούς ψηφοφόρους στη Χρυσή Αυγή, ενώ έχουν δημιουργηθεί και πολλά ακόμη μικρά κόμματα στη λεγόμενη “πατριωτική δεξιά”, όπως αυτά του Τάκη Μπαλτάκου, του Φαήλου Κρανιδιώτη και τώρα του Σάββα Καλεντερίδη.
Κάποιοι λοιπόν πιστεύουν πώς ο Κώστας Καραμανλής θα μπορούσε σε περίπτωση που είτε οι εθνικές ανάγκες είτε η επιβίωση της παράταξης το απαιτούσαν να βγει και πάλι στο πολιτικό προσκήνιο και να ενώσει. Ορισμένοι πάντως, άλλοι, υποστηρίζουν πώς μετά το διάγγελμα που έκανε παραμονές του δημοψηφίσματος τασσόμενος καθαρά υπέρ του “Ναι” έχει πολιτικά “καεί”. Ίσως με τις παρεμβάσεις του το τελευταίο διάστημα αυτή τη σε βάρος του εντύπωση προσπαθεί να ανατρέψει.
Στο δεύτερο σενάριο, αυτό της επιστροφής του Κώστα Καραμανλή από τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας επισημαίνουμε πώς η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έχει ταχθεί υπέρ των αλλαγών του Συντάγματος με αυξημένες αρμοδιότητες και εκλογής του από τον ελληνικό λαό. Η ΝΔ επισήμως αντέδρασε, αλλά όχι και ορισμένα στελέχη της.
Ο Αλέξης Τσίπρας και ο Κώστας Καραμανλής διατηρούν επικοινωνία και δεδομένου ότι στην κυβέρνηση βρίσκονται “καραμανλικά στελέχη”, όπως ο Δ. Παπαγγελόπουλος, αλλά και ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος είναι της ομάδας του “Καραμανλή”, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει πώς αργότερα, ο πρώην πρωθυπουργός προταθεί για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα αν όχι αναδειχθεί σε αυτό.
Όπως και να έχει ο Κώστας Καραμανλής φαίνεται να αποτελεί ενεργό πολιτικό κεφάλαιο και μπορεί ακόμη να επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις, καθ' ότι αφενός η ΝΔ ήταν και παραμένει ένα “καραμανλικό” κόμμα και αφετέρου ο συνέταιρος της κυβέρνησης σήμερα, ο Πάνος Καμμένος έχει επανειλημμένα εκφράσει τη στήριξη του στο πρόσωπο του πρώην πρωθυπουργού με ότι αυτό συνεπάγεται.
