Βοστόνη
Η παχυσαρκία σχεδόν πάντα διπλασιάζει τον κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου και επιδεινώνει το αποτέλεσμα για τον ασθενή. Όμως, υπάρχουν και εξαιρέσεις, καθώς ερευνητές του Αντικαρκινικού Ινστιτούτου Dana-Farber υποστηρίζουν ότι οι υπέρβαροι ασθενείς με προηγμένου σταδίου νεφρικό καρκίνο έχουν σημαντικά καλύτερη επιβίωση από εκείνους που είναι ελλιπές ή έχουν φυσιολογικό βάρος.
Σύμφωνα με άρθρο που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Journal of Clinical Oncology, ο υψηλός δείκτης μάζας σώματος είναι αποδεδειγμένα παράγοντας κινδύνου για το νεφροκυτταρικό καρκίνωμα, τη συχνότερη μορφή νεφρικού καρκίνου.
Όμως, οι αμερικανοί ερευνητές αξιολόγησαν στοιχεία από τέσσερις βάσεις δεδομένων και διαπίστωσαν ότι όταν οι υπέρβαροι εκδήλωναν νεφρικό καρκίνο και ειδικά μεταστατικό, η κατάστασή τους εξελισσόταν πιο αργά και ζούσαν περισσότερο, συγκριτικά με ασθενείς που είχαν ελλιπές ή φυσιολογικό βάρος.
Σε μια ομάδα 2.000 ασθενών, η μέση συνολική επιβίωση αυτών με υψηλό ΔΜΣ ήταν 25,6 μήνες, συγκριτικά με 17,1 μήνες των ατόμων με χαμηλό ΔΜΣ. Το ποσοστό θνησιμότητας των υπέρβαρων καρκινοπαθών ήταν 16% μικρότερο κατά τη διάρκεια της μελέτης, η οποία ξεκίνησε το 2003.
«Παλαιότερες μελέτες είχαν δείξει ότι ο νεφρικός καρκίνος διαγιγνώσκεται σε παχύσαρκους ασθενείς με λιγότερο επικίνδυνα παθολογικά χαρακτηριστικά και όταν οι ασθενείς αυτοί υποβάλλονται σε στοχευμένες θεραπείες, ακόμα και όταν ο καρκίνος έχει δώσει μεταστάσεις, η συνολική επιβίωση είναι καλύτερη. Και εμείς το επιβεβαιώσαμε αυτό μέσα από τέσσερις διαφορετικές βάσεις δεδομένων. Δηλαδή έχουμε ένα ισχυρό αποτέλεσμα» σχολιάζει ο συγγραφέας της μελέτης Τονι Τσουεϊρι διευθυντής του Κέντρου Lank για την Ογκολογία του Ουροποιογεννητικού Συστήματος.
Επίσης, η ανάλυση αν και δεν εντόπισε διαφορές στο DNA των όγκων, όπως συγκεκριμένες γενετικές μεταλλάξεις, εντόπισε διαφορές στην γονιδιακή έκφραση. Η έκφραση της συνθάσης του λιπώδους οξέως ήταν μειωμένη στους ασθενείς με υψηλό ΔΜΣ, συγκριτικά με αυτούς που είχαν φυσιολογικό βάρος. Η συνθάση λιπώδους οξέως είναι βασικό ένζυμο της λιπογένεσης και η υπερέκφραση της έχει στο παρελθόν εντοπιστεί σε πολλά είδη καρκίνου, με αποτέλεσμα να έχει ονομαστεί «μεταβολικό ογκογονίδιο». Η συνθάσης λιπώδους οξέως έχει σχετιστεί με την κακή πρόγνωση πολλών καρκίνων, περιλαμβανομένου του νεφρικού.
Εφόσον η έκφραση της συνθάσης λιπώδους οξέως ήταν μειωμένη στα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα με νεφρικό καρκίνο, αυτό εξηγεί γιατί τα συγκεκριμένα άτομα ήταν σε καλύτερη κατάσταση από εκείνους με φυσιολογικό βάρος και αυξημένη έκφραση της γονιδιακής έκφρασης της συνθάσης.
Προς το παρόν παραμένει αδιευκρίνιστο γιατί η συνθάση λιπώδους οξέως είναι μειωμένη στους παχύσαρκους ασθενείς, αλλά οι ερευνητές λένε πως η μελέτη δίνει το έναυσμα για πειράματα αναστολής της έκφρασης της σε καρκινοπαθείς ανεξαρτήτως του ΔΜΣ.
Να σημειωθεί ότι εδώ και χρόνια γίνονται προσπάθειες ανάπτυξης αναστολέων της συνθάσης λιπωδους οξέως, καθώς θεωρούνται υποσχόμενο θεραπευτικό όπλο κατά του καρκίνου.
Μαίρη Μπιμπή
Πηγή:health.in.gr
