Η πιο δύσκολη σχολική χρονιά στη νεώτερη ιστορία μας ξεκινά. Ειπώθηκε πως «Οι Έλληνες, για να πάνε μπροστά, πρέπει να κοιτάζουν πίσω» και η ρήση αυτή αποτελεί μια μεγάλη αλήθεια.
Εάν κοιτάξουμε πίσω σχεδόν 2.000 χρόνια πριν, όπως αναφέρεται στο Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο (Κεφ. 12, 20-26), θα μάθουμε πως οι πρόγονοι μας αναζητώντας την Αλήθεια, έφθασαν στην Παλαιστίνη και είπαν στον Απόστολο Φίλιππο: « “κύριε, θέλομεν να ίδωμεν τον Ιησούν και να ομιλήσωμεν μαζή Του”.
Έρχεται ο Φίλιππος και λέγει τούτο στον Ανδρέαν, μαζή δε κατόπιν, δια λόγους σεβασμού, ο Ανδρέας και ο Φίλιππος λέγουν στον Ιησούν ότι οι Έλληνες θέλουν να Τον ίδουν.
Ο δε Ιησούς απεκρίθη και τους είπε• “έφθασε τώρα η ωρισμένη από τον Θεόν ώρα, δια να δοξασθή με την σταύρωσιν και την ανάληψίν του ο υιός του ανθρώπου και να αναγνωρισθή ως Μεσσίας και Λυτρωτής από τους Ελληνας, οι οποίοι αυτήν την στιγμήν αντιπροσωπεύουν και όλον τον εθνικόν κόσμον.
Σας διαβεβαιώνω, εάν ο κόκκος του σιταριού δεν πέση στο χώμα και δεν αποθάνη, αυτός μένει μόνος. Εάν όμως σπαρή και ταφή εις την γην, τότε βλαστάνει και φέρει πολύν καρπόν. (Ετσι και εγώ θα αποθάνω επί του σταυρού, δια να φέρω με την μεγάλην αυτήν θυσίαν πολλήν καρποφορίαν).
Εκείνος, που την αγαπά την ζωήν του και αποφεύγει να την θυσιάση, όταν το καθήκον το επιβάλλη, αυτός θα την χάση εις την αιωνιότητα. Και εκείνος, που χάριν του καθήκοντός του δεν υπολογίζει την ζωήν του στον κόσμον αυτόν, θα την εξασφαλίση και θα απολαύση την αιώνιον ζωήν.
Όποιος με υπηρετεί με πίστιν, ας με ακολουθήση με αυταπάρνησιν. Και όπου είμαι εγώ, μετά την σταύρωσιν εις την αιωνίαν δόξαν, εκεί θα είναι και ο ιδικός μου διάκονος. Μαθετε δε και τούτο, ότι εκείνον που με υπηρετεί, θα τον δοξάση ο Πατήρ.
Τωρα που πλησιάζει η μεγάλη ώρα του σταυρικού μου θανάτου, η ψυχή μου έχει ταραχθή από την τόσον φυσικήν οδύνην ένεκα του υψίστου αυτού μαρτυρίου. Και τι να είπω; Πατερ, γλύτωσέ με από την ώραν αυτήν. Αλλά δια τούτο ακριβώς έφθασα εις την ώραν αυτήν, δια να προσφέρω την μεγάλην λυτρωτικήν θυσίαν προς σωτηρίαν του κόσμου.
Πάτερ, με την θυσίαν και το όλον έργον μου, κάμε να δοξασθή το όνομά σου”. Ηλθε τότε φωνή από τον ουρανόν και είπε• “και εδόξασα το όνομά μου με όλην την μέχρι σήμερα αγιωτάτην ζωήν Σου και δράσιν Σου και πάλιν θα το δοξάσω με την λυτρωτικήν θυσίαν Σου και την ένδοξον ανάστασίν Σου”».
Έφθασε λοιπόν και η δική μας ώρα. Τώρα που τα πάντα φαίνονται πως προδόθηκαν από μέσα, αφού με την ραθυμία, την αμέλεια για τη σωτηρία της ψυχής μας και την αδιαφορία μας για τα πολιτικά πράγματα, επιτρέψαμε στους ύπουλους εχθρούς μας να καταβαραθρώσουν τις αξίες μας και ο Πατέρας του Γένους μας, Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, που προφήτευσε "Θα βγουν πράγματα από τα σχολεία που ο νους σας δεν φαντάζεται", δικαιώνεται και πάλι, να στρέψουμε το βλέμμα μας, εκεί που βρίσκεται η δύναμη μας, στο εκθαμβωτικό φως του Σταυρού, προκειμένου να διαλύσουμε το σκοτεινό έρεβος των αμαρτιών της ψυχής μας.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Το κακό έρχεται γρήγορα, είναι ήδη εδώ. Εμείς όμως δεν πρέπει να χαθούμε. Δεν ήρθαμε στον κόσμο, δεχόμενοι τη μέγιστη ευλογία να βαπτιστούμε Ορθόδοξοι Χριστιανοί, εμείς και τα παιδιά μας, να λάβουμε δηλαδή δωρεάν το δαχτυλίδι του αρραβώνα για την Ουράνια Βασιλεία, για να μην φτάσουμε στον τελικό προορισμό μας, που είναι η ένωση μας με τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, ώστε να ζήσουμε μαζί Του, την νέα ζωή της αιωνίου μακαριότητος.
Ας αφουγκραστούμε γονείς, μαθητές και δάσκαλοι τη φωνή του μεγάλου μας Αγίου Νεκταρίου να μιλά στην καρδιά μας με τούτα τα αφυπνιστικά λόγια:
«Ναι• ο Έλλην εγεννήθη κατά θείαν πρόνοιαν διδάσκαλος της ανθρωπότητος• τούτο το έργον εκληρώθη αυτώ• αύτη ην η αποστολή αυτού• αύτη η κλήσις αυτού εν τοις έθνεσιν, μέχρι της συντελείας του αιώνος».
Αμήν, ναι έρχου, Κύριε Ιησού. (ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ 22,20)
Α.Δ.
