Ένα εκπληκτικό βίντεο που σίγουρα μετά θα σας κάνει να σκεφτείτε για τη ματαιότητα των πραγμάτων. Αλήθεια πόσο μικροί και συγχρόνως, πόσο μεγάλοι είμαστε;
Ξεκινάει από ένα πλάνο μιας όμορφης ξαπλωμένης γυναίκας που απολαμβάνει τον ήλιο. Στη συνέχεια η κάμερα ανεβαίνει και όλο ανεβαίνει (και στο κάτω μέρος αναγράφει τα μέτρα που απομακρύνεται), μέχρι που χάνεται η κοπέλα.
Η ανοδική πορεία της κάμερας συνεχίζεται, εμφανίζεται η γη, και μετά το φεγγάρι και μετά οι άλλοι πλανήτες και όλο το ηλιακό σύστημα. Δεν σταματάει, βγαίνει από το ηλιακό σύστημα, φτάνει στα όρια του γαλαξία (πλέον η μέτρηση έχει φτάσει τα δισεκατομμύρια χιλιόμετρα και από κει και μετά αρχίζει να μετρά την απόσταση σε έτη φωτός)
Μετά την απομάκρυνση της κάμερας και ενώ έχουμε ξεχάσει από πού ξεκίνησε, το πλάνο διαγράφει την αντίστροφη πορεία και φτάνουμε πάλι στη γυναίκα, σε απόσταση 10 εκατοστών. Και εστιάζοντας στο μάτι της, μπαίνουμε στο σώμα της και πλέον οι μετρήσεις από κει που ήταν σε έτη φωτός, γίνονται χιλιοστά, νανόμετρα πικομετρα. Και καταλήγουμε στην μικρότερη μονάδα που μπορεί να υπάρξει.
