Ο Έλληνας Πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας απαιτεί την περαιτέρω μείωση του δημόσιου χρέους και την χαλάρωση του δημοσιονομικού προγράμματος, το οποίο συνεχίζει να υπαγορεύει επώδυνα μέτρα λιτότητας από τη Γερμανία, αναφέρει σήμερα ο διεθνής τύπος.
Σε μια συνέντευξη του στον ελληνικό τύπο , ο πρωθυπουργός επέκρινε για μια φορά ακόμη το Βερολίνο, ότι λειτουργεί ως ένα είδος ευρωπαϊκού ταμιευτηρίου με την συσσώρευση υπερβολικά μεγάλου πλεονάσματος από τις χώρες τις νότιας Ευρώπης, οι οποίες υποφέρουν τα πάνδεινα από την ανεργία που σπάει όλα τα ρεκόρ.
«Αν αυτό συνεχιστεί, θα δούμε πολύ ανησυχητικά αποτελέσματα κατά τις προσεχείς εκλογές και δημοψηφίσματα [σε όλη την Ευρώπη]», είπε ο Τσίπρας.
Ο ίδιος θα ζητήσει στην σύνοδο κορυφής της ΕΕ την μείωση του χρέους, σε αντάλλαγμα τις αποζημιώσεις του κατοχικού δανείου από την Γερμανία.
"Το δόγμα της λιτότητας θα ωθήσει την Ευρώπη «στο χείλος της διάλυσης», είπε στη συνέντευξη του , ζητώντας από τα κράτη της βόρειας Ευρώπης να παράσχουν χρηματοδοτική στήριξη στο μπλοκ των χωρών του «ταραγμένου» νότου, με σκοπό την καταπολέμηση της ανεργίας.
Ο Τσίπρας επανέλαβε επίσης την έκκληση του για την πληρωμή των επανορθώσεων από τη Γερμανία για τις απώλειες που είχε η Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.
«Είναι θέμα τιμής για τη χώρα», είπε ο Τσίπρας. «Η Ελλάδα δεν θα υποχωρήσει από τα αιτήματά της».
Κατά τα τελευταία πέντε χρόνια, η Αθήνα έκανε επανειλημμένες εκκλήσεις για τις επανορθώσεις στην Γερμανία, ύψους 332 δισεκατομμυρίων ευρώ, που αφορούσαν εγκλήματα πολέμου και ζημιές προκλήθηκαν κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής και του υποχρεωτικού κατοχικού δανείου , που αναγκάστηκε να κάνει η Ελλάδα με τη γερμανική κεντρική τράπεζα κατά τη διάρκεια της κατοχής .
Η Γερμανία επιμένει ότι έχει εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της προς την Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένης της πληρωμής 115 εκατομμυρίων μάρκων βάσει μιας συμφωνίας το 1960.
Γερμανοί αξιωματούχοι ανέφεραν επίσης ότι το ζήτημα των πολεμικών αποζημιώσεων με την Ελλάδα, διακανονίστηκε στη Συνθήκη της επανένωσης της Γερμανίας το 1990. !!!!!
Τίποτα δεν κανονίστηκε και δεν διευθετήθηκε και το ξέρουν πολύ καλά οι Γερμανοί για αυτό και προβάλουν νομικά αστήρικτες δικαιολογίες. Η υπόθεση θα πάρει τον δρόμο του διεθνούς δικαστηρίου και θα βρει λύση του μετά από πολλά χρόνια.
