Η Κυβέρνησις ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ καυχάται ότι επιδιώκει να οριοθετήση με κανόνας το τηλεοπτικόν τοπίον. Κατ’ ουσίαν επιθυμεί ως ακριβώς έπραξαν και αι προηγούμεναι Κυβερνήσεις να έχη υπό κηδεμονίαν την ενημέρωσιν. Σαφές δείγμα γραφής αποτελεί η ενημέρωσις της ΕΡΤ δια την Σύνοδον της Κρήτης. Η συνεννόησις της αθέου Κυβερνήσεως με το οικουμενιστικόν Πατριαρχείον Κων/πόλεως υπήρξεν αρίστη, ώστε εκπομπαί της ΕΡΤ δια την Σύνοδον να περιλαμβάνουν μόνον πρόσωπα διακείμενα φιλικώς προς αυτήν. Αποκορύφωμα της κατευθυνομένης γραμμής ήτο το μονόωρον αφιέρωμα με τίτλον «Οικουμενικές Προσκλήσεις», που προεβλήθη την 24ην Ιουλίου 2016.
Η εκπομπή περιελάμβανε συνεντεύξεις με πρόσωπα που ετάχθησαν υπέρ της Συνόδου, μεταξύ των οποίων ενθέρμως και ο Μακ. Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος, και συνεντεύξεις με τους ετεροδόξους «παρατηρητάς» της Συνόδου. Η αντίθετος άποψις δεν εξεπροσωπήθη, ενώ το κενόν επεχείρησαν να καλύψουν οι σχεδιάσαντες την εκπομπήν μέσω της προβολής αποσπασμάτων ολίγων μόλις δευτερολέπτων από βίντεο του π. Αρσενίου Βλιαγκόφτη και του π. Νικολάου Μανώλη.
Ο Μακαριώτατος μεταξύ άλλων εδήλωσε δια τας απούσας Εκκλησίας ότι «ας έρχονταν στο τέλος να υπογράψουν, μας έκανε εντύπωση η ασυνέπεια, υπάρχει η ανθρώπινη ατέλεια και να μη πάει το μυαλό μου πιο πέρα… υπάρχουν συμφέροντα…», ενώ εφάνη βέβαιος δια μέλλουσαν σύγκλησιν νέας Συνόδου λέγων «τα ίδια τα προβλήματα και τα ίδια τα θέματα θα μας αναγκάσουν να ξαναβρεθούμε και να τα ξαναπούμε». Απορίας προεκάλεσεν η τελική ένθερμος στάσις του: «οι ορθόδοξοι είχαμε αιώνες να συγκροτηθούμε σε σώμα. Αυτή η μεγάλη σύνοδος νομίζω ότι είναι ένα άνοιγμα… είμαι ενθουσιασμένος, είμαι ικανοποιημένος για το ξεκαθάρισμα που έκανε ο Οικ. Πατριάρχης για τις νέες χώρες». Δυστυχώς, το ζήτημα δεν έχει κλείσει και θα φανή εις το μέλλον…
Ο Σεβ. Γαλλίας, ο οποίος πρωτοστάστησεν εις την Σύνοδον, επανέλαβε την θέσιν του Πατριάρχου ότι «ουδέποτε υπήρξε ιδέα παραχωρήσεως αυτονομίας στις νέες χώρες…», χωρίς έτσι να αποκλείση την υπαγωγήν τους εις το Πατριαρχείον, και συνεπλήρωσεν ότι «στην Ελλάδα συνυπάρχουν Οικ. Πατριαρχείο και Εκκλησία της Ελλάδος». Επομένως το Πατριαρχείον είναι μία τοπική Εκκλησία που μπορεί να έχη δικαιοδοσίας εις πολλάς χώρας, όμως η Εκκλησία της Ελλάδος είναι υποχρεωμένη να μη δύναται εντός μιας χώρας να ασκή την ποιμαντικήν της απ’ άκρου εις άκρον. Αίσθησιν προεκάλεσεν η φράσις «τα κείμενα δεν αφορούσαν το δόγμα. Τα κείμενα δεν ήταν προϊόν της συνόδου, αλλά της όλης προετοιμασίας». Υπάρχουν θεολογικά κείμενα που να μη αφορούν το δόγμα; Διατί υποβαθμίζει την τελικήν διαμόρφωσιν από την Σύνοδον της Κρήτης;
Ο Σεβ. Νιγηρίας έδωσε την ιδικήν του οπτικήν γωνίαν εις την Σύνοδον. Δι’ αυτής «κατοχυρώθηκε η κατάσταση της γυναίκας, η οποία εις την Αφρικήν είναι υποτιμημένη». Χρειαζόταν Σύνοδος δι’ αυτό; Δεν είναι πλήρως ανεπτυγμένον εις τον Απ. Παύλον; Χωρίς πάντως να είναι εις τας προθέσεις του έδωσε κουράγιον εις τους αντιοικουμενιστάς λέγων ότι «τα τελευταία 30 χρόνια έχει μεγαλώσει το κίνημα των φανατικών, συντηρητικών, που οργιάζει στο ιντερνέτ, αυτοί όλοι δεν αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε εμείς, ανήκουν στον χριστιανικό φονταμενταλισμό, για να μη μιλάμε μόνο για μουσουλμανικό φονταμενταλισμό». Επομένως η μερίς των αντιοικουμενιστών γιγαντώνεται και αι αντιδράσεις είναι ιδιαιτέρως υπολογίσιμοι. Η σύγκρισις βεβαίως με το μουσουλμανικόν φονταμενταλισμόν είναι άστοχος και προκλητική.
Ο Σεβ. Μεσαωρίας εδήλωσεν ότι «οι αποφάσεις δεσμεύουν τον κάθε πιστό»! Μήπως οι Επίσκοποι, Σεβασμιώτατε, δεσμεύονται από τους πιστούς; Δεν είναι εις θέσιν να δεσμεύσουν την Ρωσίαν, θα δεσμεύσουν τους πιστούς;
Περισσότερον ενδιαφέρον είχον αι απόψεις των «παρατηρητών». Ο επικεφαλής της παπικής επιτροπής δια την «ένωσιν» Καρδινάλιος κ. Κουρτ Κοχ επεβεβαίωσε τον αληθή σκοπόν της Συνόδου ότι «επετεύ-χθη μεγαλύτερη ενότητα της ορθόδοξης εκκλησίας και αυτό θα βοηθήσει στον διάλογο»! Ο κ. Χαίνριχ Μπέντφορντ επικεφαλής των προτεσταντών της Γερμανίας ωμίλησεν εις πρώτον πληθυντικόν πρόσωπον δια τα επιτεύγματα της συνόδου: «Συνήλθαμε σ’ αυτή την Σύνοδο… είναι ένα βήμα προς την ενότητα της μιας εκκλησίας και είμαι εδώ, διότι αισθάνομαι μέρος αυτής της εκκλησίας»!
Εις τους προσκεκλημένους δια συνέντευξιν ήτο και ο κ. Αθανάσιος Παπαθανασίου, διευθυντής του περιοδικού «Σύναξις». Διατί προσεκλήθη εφ’ όσον δεν έχει κάποια θεσμικήν θέσιν ούτε εμπλέκεται εις τα της Συνόδου; Διότι στοχοθεσία της εκπομπής ήτο να προβάλη την «αριστεράν» κατεύθυνσιν της Συνόδου, δηλ. το κοινωνικόν της μήνυμα, και δι’ αυτό εχρησιμοποιήθη η «αριστερά» μεθοδολογία επιλογής προσώπων που μόνον συμφωνούν.
Ο κ. Παπαθανασίου προέτεινε να γίνη «καταδίκη του νεοφιλελευθερισμού και του νεοναζισμού και να πει η σύνοδος ότι είναι σύγχρονη ειδωλολατρία», δηλαδή ακριβώς ο,τι θα έλεγε και ο εκπρόσωπος τύπου της Κυβερνήσεως. Εις τα θετικά κατελόγισεν ότι «κάναμε σύνοδο ενώ δεν μπορούσαμε να συγκροτήσουμε σύνοδο… Η ορθόδοξη εκκλησία καυχάται ότι είναι εκκλησία των συνόδων και στην πράξη έχει απίστευτες δυσκολίες για να πάει σε σύνοδο». Δεν τον απασχολεί αν παραλλήλως εφθάσαμεν εις την διαίρεσιν της Ορθοδοξίας; Βεβαίως το πρόβλημα ενετοπίσθη εις τους αντιδρώντας: «οι κύκλοι αυτοί οι φονταμενταλιστικοί επιχειρούν την κινητοποίηση κόσμου, φτάνουν να αμφισβητήσουν αν είναι χριστιανοί οι μη ορθόδοξοι χριστιανοί. Έχουν δημιουργήσει μπετόν αρμέ ομάδες». Είναι χριστιανοί αυτοί που έκαναν την Ιεράν Εξέτασιν και αγιοποίησαν τον Στέπινατς, τον σφαγέα των Σέρβων;
Τελευταίος από τους συμμετέχοντας ήτο ο δημοσιογράφος κ. Λουδάρος, ο οποίος υπεστήριξεν ότι «τα κείμενα της Συνόδου είναι σοβαρά και έχουν ουσία, αλλά δεν έχουν περάσει στον κόσμο… διότι άνθρωποι που είχαν εμπλακεί με τα κείμενα είχαν διατάξει σιγή. Ο απλός πιστός δεν μπόρεσε να τα δεχθεί, διότι δόθηκαν ξαφνικά στη δημοσιότητα». Βεβαίως είναι αλήθεια ότι ετηρείτο σιγή δια τα κείμενα, όμως ο λόγος που δεν έχουν απήχησιν εις τους πιστούς είναι ότι δια μεν τους ευσεβείς, που γνωρίζουν, τα θέματα και αι αποφάσεις είναι απαράδεκτοι, δια εκείνους που έχουν χαλαράν η αδιάφορον στάσιν προς την Εκκλησίαν, ήσαν απλώς μία ακόμη ανακοίνωσις εις την παγκόσμιον πληθώραν άνευ ουσίας υπέρ του περιβάλλοντος, της επιστήμης, της κοινωνικής δικαιοσύνης κ.α. όπου τίποτε περισσότερον δεν ετόνισεν η Εκκλησία απ’ ότι είναι γνωστά από τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ένα ακόμη σχόλιον προς την δημοσιογράφον που εκοπίασε δια την υποστήριξιν της Συνόδου κ. Μάχην Νικολάρα. Ως ετόνισεν ο Σεβ. Ναυπάκτου η επανάληψις του μύθου ότι τέτοια Σύνοδος συνήλθε δια «πρώτην φοράν μετά το σχίσμα» οφείλει να σταματήση. Βεβαίως είπε και αληθείας η κ. Νικολάρα ότι «η επικοινωνιακή πλευρά ήταν παταγώδης αποτυχία», που αποτελεί πιθανώς και αυτοκριτικήν προς την δημοσίαν τηλεόρασιν, αλλά και ότι «το πρώτο βήμα μετά την Μεγάλη Σύνοδο είναι η αποδοχή η απόρρριψη των κειμένων από τις απούσες εκκλησίες» και από τον πιστόν λαόν, που τελικώς θα διαδραματίση τον καθοριστικόν ρόλον.
Ορθόδοξος Τύπος
