Στὰ μαῦρα χρόνια τῆς τουρκοκρατίας, τὸ ὑπόδουλο Γένος δὲν εἶχε νὰ ἀντιμετωπίσει μονάχα τὴν ἐπιθετικότητα καὶ τοὺς ἐξευτελισμοὺς τῶν ὀθωμανῶν, ἀλλὰ καὶ ἐκείνους τοὺς ὁμοεθνεῖς καὶ ὁμόθρησκους ποὺ πλούτιζαν, μαζεύοντας τοὺς κεφαλικοὺς φόρους γιὰ λογαριασμὸ τοῦ τούρκου δυνάστη· τοὺς κοτζαμπάσηδες.
Οἱ κοτζαμπάσηδες, ἔχοντας ἀναλάβει – κυρίως – τὸν ρόλο τοῦ εἰσπράκτορα τῶν τουρκικῶν χαρατσιῶν, καταπίεζαν καὶ ἐκβίαζαν τοὺς συμπατριῶτες τους, προκειμένου νὰ πλουτίζουν εἰς βᾶρος τους καὶ ὁρισμένες φορὲς εἰς βᾶρος καὶ τῶν ἴδιων τῶν ἐντολέων τους.
Αὐτὴ ἡ συσσώρευση πλούτου τοὺς κατέστησε σιγὰ-σιγὰ ἄρχουσα τάξη, πλάι στοὺς Προύχοντες, τοὺς Φαναριῶτες, τὸν ἀνώτερο Κλῆρο καὶ τοὺς Καπεταναίους. Ὅλοι αὐτοὶ, μὲ πρωτεργάτη τὸν ῥαδιοῦργο Ἀλέξανδρο Μαυροκορδᾶτο, κόντεψαν νὰ τινάξουν στὸν ἀέρα τὴν Ἐπανάσταση, τὴν ὥρα ποὺ τὸ φυτίλι εἶχε ἀνάψει γιὰ τὰ καλά. Κι ὅλα αὐτὰ γιὰ νὰ διατηρήσουν τὰ διόλου εὐκαταφρόνητα προνόμιά τους ποὺ εἴχαν λάβει ἀπὸ τὴν Ὑψηλή Πύλη. Γι’ αὐτὸ καὶ μίσησαν ὅλους ἐκείνους τοὺς πρωτεργᾶτες τῆς Ἐπανάστασης ποὺ ξεπήδησαν ἀπὸ τὰ σπλάχνα τῆς Ἑλληνικῆς φυλῆς· τὸν Ὑψηλάντη, τὸν Κολοκοτρώνη, τὸν Ἀνδροῦτσο, τὸν Καραϊσκάκη, τὸν Νικηταρᾶ καὶ πολλούς ἄλλους.
Στὰ μαῦρα χρόνια τῶν Μνημονίων, οἱ ὑπόδουλοι Ἕλληνες βρίσκονται ἀντιμέτωποι μὲ νέους κοτζαμπάσηδες, ὁμοεθνεῖς κι αὐτοὶ, ἀλλὰ ὄχι καὶ ὁμόθρησκοι. Οἱ «ἑλληνικὲς» κυβερνήσεις, ἀφοῦ ξεπούλησαν τὰ πάντα στοὺς σιωνιστὲς τοκογλύφους προκειμένου νὰ διατηρήσουν τὰ εὐτελῆ προνόμιά τους, καταληστεύουν τὸν Ἑλληνικό λαὸ μὲ ὑπέρογκους φόρους καὶ χαράτσια. Μὲ λίγα λόγια τοὺς ἀρπάζουν τὸ βιός τους. Οἱ κατασχέσεις καὶ οἱ πλειστηριασμοὶ ἔχουν ὡς στόχο τὴν καθυπόταξη τοῦ ἠθικοῦ ἀναστήματος.
Οἱ νέοι κοτζαμπάσηδες δὲν παρουσιάζονται αὐτοπροσώπως στοὺς δυστυχεῖς φορολογούμενους· χρησιμοποιοῦν τὶς κρατικές δομές, τὰ ἡλεκτρονικὰ συστήματα, τὴν Ἐφορία, τὶς τράπεζες καὶ τὶς εἰσπρακτικὲς ἐταιρεῖες. Αὐτοὶ ἐμφανίζονται στὸν λαό μόνο γιὰ νὰ ὑποκλέψουν τὴν ψήφο του, στὶς παρελάσεις γιὰ νὰ παραστήσουν τοὺς ἐθνικόφρονες ἢ στὰ πρῶτα στασίδια τῶν Ἐκκλησιών γιὰ νὰ παραστήσουν τοὺς θρησκευόμενους. Ὅπως ἀκριβῶς συνέβαινε καὶ ἐπὶ τουρκοκρατίας.
Βασικὸ μέλημα τῶν σύγχρονων κοτζαμπάσηδων καὶ πολιτικάντηδων εἶναι ἡ διαρκὴς ἀποδυνάμωση τοῦ πατριωτικοῦ πνεύματος τῶν σύγχρονων ραγιάδων. Τοὺς θέλουν βουτηγμένους στὶς βιωτικὲς ἀσχολίες, στὴν ἀμάθεια, τὴν ἡμιμάθεια, τὸν μισελληνισμό, τὴν ἀθεΐα, τὴν πορνεία καὶ τὸν ἄκρατο καταναλωτισμό. Ὁ ἀνώτερος Κλῆρος συμβαδίζει, ἀφοῦ δὲν ἔχει τὸ ἀνάστημα νὰ ἀντισταθεῖ στόν σιωνιστικὸ ὀδοστρωτήρα.
Βεβαίως, ὅλοι αὐτοὶ οἱ νεο-κοτζαμπάσηδες πάσχουν ἀπὸ ἕναν μύχιο φόβο. Φοβούνται ὅτι θὰ βρεθεῖ κάποτε μιὰ μικρὴ μειοψηφία ποὺ θ’ ἀπειλήσει τὰ βρώμικα προνόμιά τους. Φοβούνται μιὰ ἀντρειωμένη μειοψηφία ποὺ σὰν ἄλλοι ἔνδοξοι ὁπλαρχηγοὶ τοὺ ’21 θὰ ἀποτινάξουν μιὰ καὶ καλὴ τὸ σάπιο κατεστημένο τους καὶ στὴν θέση του θὰ καρφώσουν τὴν Ἑλλάδα, τὴν Ὀρθοδοξία καὶ τὴν Ἐλευθερία.
