Η μετά από πολλούς αιώνες, η Πανορθόδοξη Σύνοδο με την συμμετοχή ηγετών της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας στην Κρήτη, έληξε χθες με ένα μήνυμα στους ηγέτες του κόσμου και στον κόσμο της επιστήμης.
Η σύνοδο αυτή σύμφωνα με τον τουρκικό τύπο απέτυχε να προωθήσει την εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ του πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης και του Πατριαρχείο της Μόσχας.
Σε κοινή ανακοίνωση που εκδόθηκε μετά την τέλεση θείας λειτουργίας, οι Ορθόδοξοι ηγέτες ζήτησαν την προστασία των θρησκευτικών μειονοτήτων στην κατεστραμμένη από τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή και προειδοποίησαν εναντίον των «ηθικών διλημμάτων » μιας ταχείας επιστημονικής προόδου, τύπου «φρανκεστάιν».
«Η Ορθόδοξη Εκκλησία ανησυχεί ιδιαίτερα για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι Χριστιανοί και άλλες εθνοτικές και θρησκευτικές μειονότητες στην Μέση Ανατολή», αναφέρουν οι ηγέτες της εκκλησίας στο τέλος της συνάντησης ρους .
«Ειδικότερα, οι ίδιοι απευθύνουν έκκληση προς τις κυβερνήσεις της περιοχής για την προστασία των χριστιανικών πληθυσμών, της αρχαίας Ορθόδοξης Ανατολικής Εκκλησίας και των Χριστιανών που έχουν επιβιώσει στο λίκνο του Χριστιανισμού», προσθέτει η ανακοίνωση στο τέλος της εβδομάδας Αγίας και Μεγάλης Συνόδου στο νησί της Κρήτης.
Στην σύνοδο συμμετείχαν αρκετές εκκλησίες από όλο τον κόσμο, όπου συζητήθηκαν θέματα όπως ο γάμος, η νηστεία, καθώς και η από κοινού εκπροσώπηση στις μητροπολιτικές χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Αυστραλία.
Ωστόσο, η ορθόδοξη σύνοδο υπονομεύθηκε από την απουσία της Ρωσικής εκκλησίας και του Πατριάρχη κκ. Κυρίλλου , ο οποίος αντιπροσωπεύει περίπου 130 εκατομμύρια πιστούς, το ήμισυ δηλαδή του παγκόσμιου ορθόδοξου πληθυσμού . Εκτός από την Ρωσία, οι ορθόδοξες εκκλησίες της Βουλγαρίας και της Γεωργίας ήταν επίσης απούσες. Και οι δύο θεωρούνται ότι ευρίσκονται «κοντά» στην θέση της Μόσχας.
Το Πατριαρχείο Αντιοχείας απείχε επίσης λόγω του ζητήματος του ελέγχου σχετικά με τον διορισμό κληρικών στο Κατάρ, με το πατριαρχείο Ιεροσολύμων.
Ένα βασικό θέμα στην σύνοδο αυτή ήταν και οι «αρνητικές συνέπειες της επιστημονικής προόδου», με τους προκαθημένους των εκκλησιών να εκφράζουν την ανησυχία τους για τα σημερινά «ηθικά διλήμματα» που απορρέουν από την ταχεία πρόοδο της γενετικής και της βιοτεχνολογίας.
«Ο άνθρωπος πειραματίζεται όλο και πιο εντατικά με τη δική του φύση με έναν ακραίο και επικίνδυνο τρόπο. Ο άνθρωπός κατά τους ηγέτες των ορθοδόξων εκκλησιών, κινδυνεύει να μετατραπεί σε μια βιολογική μηχανή μέσα σε μια απρόσωπη κοινωνική μονάδα ή σε μια μηχανική συσκευή ελεγχόμενης σκέψης», τονίζουν οι θρησκευτικοί ηγέτες της συνόδου.
Οι ορθόδοξες εκκλησίες ενθαρρύνονται επίσης να συνεργαστούν στενότερα και να «προωθήσουν μια νέα εποικοδομητική συνέργεια» με τα αντίστοιχα κοσμικά κράτη τους.
Το χαμένο στην ιστορία, 1054, ο Χριστιανισμός χωρίστηκε μεταξύ παπισμού και Ορθοδοξίας, στο λεγόμενο «μεγάλο σχίσμα», με τους παπικούς να ευθύνονται για τα δεινά όχι μόνο του Βυζαντίου αλλά και της σημερινής εποχής στην Μέση Ανατολή.
Οποιαδήποτε προσπάθεια προσέγγισης των εκκλησιών αυτών όμως είναι αδύνατη και έκνομη, για πολλούς θρησκευτικούς και δογματικούς λόγους, αλλά και για τον απλούστατο λόγο ότι ο Πάπας κατέχει και κοσμική εξουσία λόγω του κράτους του Βατικανού.
Ούτε η άλωση της Κωνσταντινουπόλεως το 1204, ούτε η διαχρονική στάση των παπικών έως σήμερα, οι οποίοι με την παρουσία της Ουνίας ¨εισβάλουν " επιδεικτικά στον ορθόδοξο κόσμο( Ουκρανία) , μπορεί να αποσιωπηθεί και κυρίως να "ξεχαστεί " ποτέ.
Θα έπρεπε στην σύνοδο αυτή να τονιστεί και αυτό το ζήτημα , υπογραμμίζοντας την πραγματικότητα και διαλύοντας τις ονειρώξεις διαφόρων «ηγετών» ανά τον κόσμο, που ομιλούν για πανθρησκεία και άλλα τέτοια .
Η Ορθοδοξία έχει περίπου 250 εκατομμύρια πιστούς σε όλο τον κόσμο και αποτελείται από 14 ανεξάρτητες Εκκλησίες.
