Η Σερβία αντιτάσσεσαι σθεναρά στην ανάπτυξη της αντιπυραυλικής άμυνας των συστημάτων του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσικής Ομοσπονδίας.
Ξυπνάει η αντίδραση των Σέρβων στα νέα σκοτεινά σχέδια της συμμαχίας, η οποία με διάφορες μεθοδεύσεις επιθυμεί να κυριαρχήσει σε όλη την Ευρώπη και φυσικά στα Βαλκάνια .
Στο Βελιγράδι το Λαϊκό κόμμα επίσημα ανακοίνωσε την αντίθεση του στην ανάπτυξη του συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη. Αυτό δήλωσε ο αρχηγός του Σερβικού Λαϊκού Κόμματος, Νένταντ Πόποβιτς, σύμφωνα με δημοσίευμα.
Ο Πόποβιτς, τόνισε ότι η Σερβία είναι έτοιμη να ξεκινήσει έναν άμεσο διάλογο με τη Ρωσία για την αντιμετώπιση της πολιτικής επέκτασης του ΝΑΤΟ στην Ανατολή.
«Το Λαϊκό Κόμμα της Σερβίας εξέφρασε την ανησυχία του για την ανάπτυξη της πυραυλικής άμυνας συστήματα του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι πρόκειται για ένα σύστημα διπλής χρήσης που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εναντίον της Ρωσίας για καθαρά επιθετικούς σκοπούς», δήλωσε ο Πόποβιτς.
Πολλοί στρατιωτικοί αναλυτές εκτιμούν εδώ και πολλά χρόνια ότι η «ιστορικο-θρησκευτική- σχέση» μεταξύ της Ρωσίας και της Σερβίας οδηγείται σε μια νέα ορθόδοξη αμυντική συμμαχία, ενόψει των ταχύτατων εξελίξεων που «έρχονται» στην Ευρώπη.
Στα πλαίσια αυτά η Ρωσία λοιπόν σχεδιάζει να κατασκευάσει μια νέα στρατιωτική βάση στη Σερβία «καμουφλαρισμένη» στο όνομα «κέντρο ανθρωπιστικής βοήθειας».
Το θέμα αυτό αποτελεί ήδη μέρος των επίσημων συνομιλιών μεταξύ Βελιγραδίου και της Μόσχας κατά την διάρκεια της επίσκεψης του Ρώσου πρωθυπουργού Dmitry Medvedev, ο οποίος θα επιδιώξει να επιτύχει τη συμφωνία μαζί με την διπλωματική ασυλία που ισχύει για το υπάρχον ανθρωπιστικό κέντρο ρωσο-σερβικό κέντρο στην Νις.
Αυτό που γίνεται πλέον κατανοητό είναι τα Βαλκάνια αποτελούν πεδίο σφοδρής σύγκρουσης των δύο υπερδυνάμεων και η μάχη έχει επικεντρωθεί στην «κατάκτηση» από ΝΑΤΟ και ΕΕ της Σερβίας. Η νυν κυβέρνηση ακροβατεί ανάμεσα σε δύο πανίσχυρους συνασπισμούς, δηλώνοντας αρχικά «ουδετερότητα» .
Αυτό όμως που είναι ορατό είναι το ενδεχόμενο η «κατάκτηση» της Σερβίας και του σερβικού τμήματος της Βοσνίας , να αποτελέσει την «σπίθα» ενός νέου παγκόσμιου πολέμου, όπως είχε το 1914 με την δολοφονία ου Αρχιδούκα Φερδινάνδου από ένα Σέρβο φοιτητή.
Αυτή «τεκτονικού τύπου σύγκρουση» Ρωσίας και ΗΠΑ επεκτείνεται σε ολόκληρο τον πλανήτη παίρνοντας καθημερινά σάρκα και οστά.
